/28.08.2022/
O co chodzi z porozumieniem nuklearnym z
Iranem?
21 lipca 2022 r. Unia Europejska przedstawiła
projekt końcowej umowy. Od tego czasu Iran przedstawił swoją
odpowiedź, domagając się dalszego złagodzenia sankcji i udzielenia
gwarancji, na co Stany Zjednoczone nie chciały się zgodzić.
Jednak z upływem czasu wszystkie strony zaczęły coraz bardziej
zgadzać się na warunki przedstawione 21 lipca przez Unię Europejską.
Projekt ten zakłada "cztery kroki".
Krok 1 - Jeśli dojdzie do podpisania
umowy, zbierze się Wspólna Komisja, bez początkowego
udziału Stanów Zjednoczonych. W tym czasie Unia Europejska i
Iran będą mogły zawrzeć dodatkową umowę, aby za zniesienie blokady
irańskich funduszy uzyskać uwolnienie zachodnich więźniów przetrzymywanych
przez Iran. Prezydent Joe Biden ze swojej strony wycofałby trzy
rozporządzenia wykonawcze dotyczące Iranu, a także wtórne sankcje
wobec 17 banków - uwolniłoby to ponad 7 mld dolarów należących
do Iranu. W zamian za to Iran zaprzestałby wzbogacania uranu
do 60% i zmniejszył wzbogacanie do 20%, oraz pozwoli Międzynarodowej
Agencji Energii Atomowej na wznowienie monitorowania irańskich
obiektów jądrowych.
W Stanach Zjednoczonych umowa dotarłaby do
Kongresu, gdyż amerykańskie prawo wymaga, aby każda umowa
znosząca sankcje wobec Iranu została poddana przeglądowi przez
Kongres i Senat, a do tego czasu Biały Dom nie
może znieść sankcji. Jeśli Kongres odrzuci umowę, Biden
może zawetować tę decyzję, co jest mało prawdopodobnym scenariuszem,
gdyż byłoby ryzyko odrzucenia prezydenckiego weta większością
dwóch trzecich głosów. Prezydent Joe Biden może obawiać się
takiego scenariusza. Istnieje więc szansa, że większość Kongresu
USA sprzeciwi się porozumieniu, zwłaszcza, że w Stanach Zjednoczonych
rosną obawy, że Rosja wykorzysta Iran jako sposób na ominięcie
sankcji nałożonych na nią w wyniku agresji na Ukrainę.
Krok 2 - Kolejny krok we wdrażaniu
umowy nastąpi 60 dni po zawarciu porozumienia. Byłby to czas
potwierdzenia zawartej umowy.
W tym czasie Rada Bezpieczeństwa ONZ
i Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej zostaną powiadomione
o powrocie do irańskiego porozumienia nuklearnego (INARA).
Stany Zjednoczone dałyby Iranowi jednorazowe zwolnienie z sankcji
w zakresie sprzedaży 50 mln baryłek ropy i zezwoliłyby na negocjacje
biznesowe w dziedzinie energetyki i lotnictwa. W zamian za to
Iran zaprzestałby wzbogacania uranu do czystości powyżej 5%
i rozpoczął okres przygotowawczy w celu przekazania informacji
MAEA i umożliwienia agencji pełnego wznowienia monitorowania.
Krok 3 - Trzeci krok to reimplementacja
umowy, czyli jej pełne wdrożenie. Nastąpiłoby to 120 dni po
zawarciu porozumienia. Co najmniej 7 dni przed tą datą, Iran
i Stany Zjednoczone musiałyby publicznie zadeklarować zamiar
powrotu do umowy.
Do tego czasu Iran będzie musiał wypełnić
swoje zobowiązania wobec MAEA dotyczące dochodzenia w
sprawie wzbogaconego uranu znalezionego w niezgłoszonych obiektach
jądrowych w Iranie. Oznacza to, że Iran będzie musiał udzielić
MAEA wiarygodnej odpowiedzi co do źródła tego uranu,
a MAEA z kolei zamknie dochodzenie. Iran wykonałby również
wszystkie kroki wymagane przez umowę - zmniejszenie wzbogacania
uranu do 3,67%, zmniejszenie zapasów, uszczelnienie i przeniesienie
wirówek itp. - i umożliwienie MAEA wznowienia pełnego
monitorowania.
W zamian za to Stany Zjednoczone usunęłyby
wszystkie wtórne sankcje nałożone na Iran i uzgodnione oznaczenia
terrorystyczne - nie objęłoby to Korpusu Strażników Rewolucji
Islamskiej - i wyjaśniłyby przedsiębiorstwom, co oznacza
zniesienie sankcji.
Krok 4 - To dzień zakończenia całego
procesu - nadejdzie on 165 dni po podpisaniu umowy. W tym dniu
wejdą w życie wszystkie ograniczenia nuklearne i nastąpi zniesienie
sankcji. Stany Zjednoczone zniosłyby z Iranu embargo na broń
konwencjonalną i umożliwiły rozwój handlu z tym krajem, w zamian
za co Iran usunąłby pozostałą infrastrukturę wzbogacania.
I co dalej?
W 2024 r. zaczną wygasać ograniczenia na
badania i rozwój zaawansowanych wirówek, a w 2025 r. wygaśnie
mechanizm sankcjonowania, który przywraca wszystkie sankcje
nałożone na Iran, jeśli ten naruszy umowę. Od 2026 do 2028 stopniowo
wygasną ograniczenia w korzystaniu z wirówek, w tym zaawansowanych.
W 2030 r. umowa z Iranem całkowicie wygaśnie. Oznacza to, że
po 2030 r. Iran będzie mógł bez ograniczeń wzbogacać uran, gromadzić
jego zapasy, budować reaktory ciężkowodne lub plutonowe.
Widząc zagrożenie ze strony proponowanego
porozumienia nuklearnego z Iranem, izraelski rząd skoncentrował
swoje działania na kilku frontach. Po pierwsze, kontynuowany
jest dialog ze Stanami Zjednoczonymi, aby w ten sposób spróbować
wpływać na stanowisko innych zachodnich państw, z naciskiem
na Wielką Brytanię i Francję. Ponadto Izrael próbuje przekonać
strony do zmniejszenia korzyści ekonomicznych dla Iranu poprzez
opóźnienie zniesienia sankcji. Izrael planuje również kontynuować
tajne działania agencji wywiadowczych w celu udaremnienia irańskiego
programu nuklearnego, a także ściśle śledzi przypadki naruszenia
przez Iran porozumienia. Będzie to szło w parze z budowaniem
zdolności Sił Obronnych Izraela do uderzenia na Iran.
Kontynuowane są także prace nad budową regionalnej architektury
bezpieczeństwa, która obejmuje współpracę z krajami Bliskiego
Wschodu i innymi krajami graniczącymi z Iranem.
- Opracowanie na podstawie The Jerusalem
Post.
|