Pod pojęciem "kultury" w znaczeniu najszerszym rozumiemy wszystko, co w zachowaniu się i wyposażeniu członków społeczeństw ludzkich stanowi rezultat zbiorowej działalności. Mówi się też o kulturze jako tym, co w zachowaniu się ludzkim jest wyuczone - w odróżnieniu od tego, co biologicznie odziedziczone. Termin kultury zyskał pewną popularność w XVIII wieku, kiedy był odnoszony zwłaszcza do moralnego i umysłowego doskonalenia się człowieka. Szeroko zaczął być stosowany w XIX wieku, oznaczano nim całokształt tak duchowego, jak i materialnego dorobku społeczeństwa; w tym znaczeniu używano go na ogół zamiennie z terminem cywilizacja, od którego później odróżniano go jako określenie dorobku raczej duchowego niż materialnego. W XX wieku upowszechniła się tendencja do ujmowania kultury przede wszystkim jako zespołu wzorów rozwiązywania problemów charakterystycznego dla danego społeczeństwa, wzorów postępowania itp.

       Omawiając temat kultury narodu żydowskiego będę się starać uwydatnić różnice między Izraelitami a innymi społeczeństwami ludzkimi, z których każde wytwarza właściwe sobie wierzenia, wzory postępowania, praktyki, instytucje itd. Każda trwała zbiorowość ma swoistą kulturę i chodzi o to, aby uchwycić jej cechy. Pojęcie kultury jest dla mnie kategorią niezwykle szeroką, obejmującą np. całokształt duchowego i materialnego dorobku społeczeństwa, przekazywanych z pokolenia na pokolenie tradycji i wierzeń jego członków, przyjętych przez nich wzorów postępowania itd. Pewnym fragmentem tak pojmowanej kultury, jest piśmiennictwo, teatr, muzyka itp.

Podstawa: Encyklopedia PWN.