Jair Lapid urodził się 5 listopada 1963 r. w Tel Awiwie. Jego ojcem był Josef Lapid (urodzony w 1931 r. w Jugosławii jako Tomislav Lampel), który przeszedł Holokaust w getcie w Budapeszcie. Większość rodziny zginęła. W 1948 r. wyemigrował do Izraela, gdzie odbył służbę wojskową i ukończył studia, a następnie został dziennikarzem w gazecie "Maariv". W 1959 r. poślubił urodzoną w Tel Awiwie dziennikarkę z tej samej gazety - Szulamit Lapid (ur. 1934 r.). Mieli troje dzieci.

Po urodzeniu się Jaira, w latach 1963-1966 rodzina mieszkała w Londynie, gdzie ojciec był przedstawicielem gazety "Maariv". Po powrocie do Izraela młody Jair uczył się w Herzliji. W młodości uprawiał boks. W latach 1982-1985 odbył służbę wojskową. W 1982 r. wziął udział w I wojnie libańskiej, gdzie służył w korpusie pancernym. W pobliżu miejsca lądowania helikoptera rzucono wówczas granat dymny, a dym wywołał u Jaira atak astmy oskrzelowej. Następnie służył jako reporter gazety wojskowej "Bamahane". Po wojsku rozpoczął pracę w gazecie "Maariv" oraz publikował wiersze w gazecie literackiej. W połowie lat 80. ożenił się z Tamar Friedman, z którą ma syna.

W 1988 r. został redaktorem gazety "Tel Aviv Newspaper" (należała do "Maariv"). Pisał także cotygodniowe felietony dla gazety "Yedioth Ahronoth". Dotyczyły one różnych tematów, od liberalno-lewicowej polityki po kwestie społeczne i wiele innych. W 1990 r. Lapid ponownie się ożenił, z Lehi Mann - mają syna i córkę. W 1991 r. rozpoczął grać jako aktor w filmach, a od 1993 r. prowadził telewizyjny program rozrywkowy "Weekend". W 1997 r. przez sześć miesięcy przebywał w Stanach Zjednoczonych, gdzie miliarder Arnon Michel zatrudnił go w New Regency Company. W kolejnych latach kontynuował karierę w izraelskiej telewizji, zdobywając kilka nagród. W 2003 r. wziął udział w kampanii reklamowej Banku Hapoalim, za co otrzymał 220 tys. dolarów. Lapid napisał także dwanaście książek i teksty 22 piosenek. Tym, co naprawdę uczyniło go jedną z najbardziej znanych osób w kraju, była dekada pracy jako gospodarz talk-show. Lapid przeprowadzał wywiady z najbardziej znanymi osobami w izraelskiej polityce, w tym premierami Icchakiem Szamirem, Szymonem Peresem, Benjaminem Netanjahu, Ehudem Barakiem, Arielem Szaronem i Ehudem Olmertem, a także znanymi ludźmi z całego świata, jak np. Dalajlamą, Billem Gatesem, Stephenem Hawkingsem, Arnoldem Schwarzeneggerem i Julią Roberts. W swojej charakterystycznej czarnej koszulce zadawał gościom kolejne pytania, z których najsłynniejszym było: "Czym jest dla ciebie Izrael?" W 2012 r. zrezygnował z pracy w telewizji i napisał felieton, który miał zapoczątkować swoją karierę polityczną, pod słynnym tytułem: "Gdzie są pieniądze?"

W kwietniu 2012 r. Jair Lapid założył partię polityczną Jesz Atid (pol. Jest przyszłość), o ideologi centroprawicowej, syjonistycznej i liberalnej. Od lutego 2013 r. był posłem w Knesecie. W kampanii wyborczej startował pod hasłe: "Gdzie są pieniądze?". Zainspirowany protestami mieszkaniowymi z poprzedniego lata, Lapid zapytał: "Dlaczego klasa robotnicza, która płaci podatki, wykonuje wszystkie swoje obowiązki, służy w wojskowych rezerwach, dźwiga na plecach cały kraj, a nie widzi pieniędzy?" Oskarżył rząd o marnotrawstwo i korupcję. Lapid poprowadził kampanię na rzecz reform gospodarczych, aby pomóc klasie średniej, zwalczając korupcję i wymagając od wszystkich obywateli - miał na myśli haredim - służby wojskowej lub służby cywilnej. W ten sposób doprowadził swoją partię do zdobycia 19 mandatów - druga co do wielkości partia w Knesecie. Zapytany po wyborach, odpowiedział, że zakłada, iż w następnych wyborach zmierzy się z Benjaminem Netanjahu o stanowisko premiera i wygra. Od marca 2013 r. objął tekę ministra finansów.

W kwietniu 2013 r. znalazł się na liście "100 najbardziej wpływowych ludzi na świecie" magazynu "Time". W uzasadnieniu tego wyboru stwierdzono, że "jeśli świat ogólnie widzi Izrael w jego konflikcie z Palestyńczykami, Lapid reprezentuje w swojej osobowości wewnętrzne skupienie narodu". W maju 2013 r. zajął pierwsze miejsce na liście najbardziej wpływowych Żydów na świecie magazynu "Jerusalem Post".

Jako minister finansów Lapid przedstawił propozycję dwuletniego budżetu na lata 2013-2014. W 2013 r. podniesiono VAT z 17% do 18%, podniesiono opodatkowanie papierosów (ok. 3 NIS za paczkę) i alkoholu oraz obniżono zasiłek na dzieci. Budżet szkół ultraortodoksyjnych został zmniejszony o ok. 40% (400 mln NIS w 2014 r.). Lapid mówił, że klasa średnia nie może już dłużej dźwigać "ciężaru ciężaru sektora ultra-ortodoksyjnego społeczeństwa" i działał na rzecz ich integracji z armią, służbą cywilną i rynkiem pracy.

To wtedy Lapid i Naftali Bennett utworzyli "więź braci", 31-osobowy parlamentarny blok, który negocjował warunki w rozmowach koalicyjnych, zmuszając premiera Netanjahu do włączenia do koalicji Bennetta. Rabini, prawicowi politycy i media szydzili z Lapida, wielokrotnie używając biblijnej terminologii, nazywając go Amalekiem i wzywając do "usunięcia złośliwych ludzi z rządu i kraju". W grudniu 2014 r. został zwolniony z rządu przez Netanjahu. Zgodnie ze sprawozdaniem podatkowym z 2015 r., jego majątek wynosił około 10 mln NIS. Według rankingu Forbesa w 2019 r. fortunę Lapida oszacowano na około 25 mln NIS - jest on ósmym najbogatszym politykiem Izraela.

W wyborach w 2015 r. poprowadził swoją partię pod hasłem "Wojna z korupcją", uzyskując 11 mandatów w Knesecie. Po wyborach odmówił przystąpienia do negocjacji koalicyjnych z partią Likud, pozostając w opozycji. W czerwcu 2016 r. został ukarany grzywną przez parlamentarną komisję etyki za nieobecność w 32 z 75 dni posiedzeń Knesetu podczas sesji zimowej. Lapid miał najniższą frekwencję w pracach parlamentu. Pomimo to, dzięki połączeniu swojej charyzmy talk-show w przemówieniach w Knesecie i pragnieniu odwiedzania stolic na całym świecie by spotykać się z zagranicznymi urzędnikami i społecznościami żydowskimi, był w stanie utrzymać swoją polityczną gwiazdę w jasnym świetle. W 2019 r. Lapid wszedł w koalicję z partią Niebiesko-Biały. 1 lipca 2022 r. został mianowany premierem Izraela.

Lapid popiera wznowienie negocjacji z Autonomią Palestyńską na podstawie rozwiązania dwupaństwowego, przy jednoczesnym utrzymaniu dużych bloków osiedli, zjednoczonej Jerozolimy jako stolicy Izraela, zdecydowanego sprzeciwu wobec powrotu Wzgórz Golan do Syrii i zapewnienia bezpieczeństwa Izraela. Lapid jest znany z liberalnego światopoglądu, który obejmuje oddzielenie religii od państwa. Popiera wprowadzenie małżeństw cywilnych, w tym małżeństw osób tej samej płci. Opowiada się za rozwiązaniem, w którym każdy lokalny samorząd określałby zasady szabatu w swojej przestrzeni publicznej. Lapid poparł uznanie wszystkich sekt w judaizmie, w tym pełne uznanie judaizmu konserwatywnego i reformowanego. "Izrael musi w pełni zrównać prawa wszystkich nurtów judaizmu - ortodoksyjnego, reformowanego i konserwatywnego. Wszyscy powinniśmy tutaj żyć razem, z wzajemną tolerancją i szacunkiem. Izrael jest jedyną demokracją na świecie, w której nie ma wolności religijnej dla Żydów."

Źródło: Wikipedia