Herzi Halevi urodził się 17 grudnia 1967 r.
w Jerozolimie. Jego dziadek był członkiem Irgunu. Rodzina
matki mieszka w Jerozolimie od czternastu pokoleń, podczas gdy
rodzice ojca wyemigrowali z Rosji (Brześć na obecnej Białorusi).
Herzi ukończył religijne liceum i był izraelskim
skautem - ruch religijnych skautów HaTzofim. W 1985 r.
wstąpił do armii i jako ochotnik zgłosił się do Brygady Spadochronowej.
Służył w 50 Batalionie Nahal, w którym przeszedł szkolenie
wojskowe i szybko awansował na podoficera i dowódcę drużyny.
W 1987 r. ukończył kurs oficerski i został dowódcą plutonu szkoleniowego
spadochroniarzy. Potem awansował na oficera operacyjnego 50
Batalionu Spadochroniarzy i czestniczył w działaniach prowadzonych
podczas Pierwszej Intifady (1987-1993).
W 1992 r. objął dowództwo kompani z 101 Batalionu
Spadochroniarzy, który został skierowany do południowego
Libanu. Dowodził placówką Rihan, która była najbardziej
na północ wysuniętą placówką w strefie bezpieczeństwa. W okresie
tym Herzi uczestniczył w operacjach przeciwko terrorystom Hezbollahu
i zdobył duże doświadczenie w taktyce zwalczania partyzantki.
Zwrócono wówczas uwagę na jego zdolności i w 1993 r. skierowano
go do sił specjalnych Sayeret Matkal. Został dowódcą
plutonu szkoleniowego, a następnie dowódcą operacyjnym jednostki.
Ze względu na swoje umiejętności, został przeniesiony do jednostki
specjalnej wywiadu wojskowego, gdzie został zastępcą dowódcy
plutonu. W maju 1994 r. wziął udział w operacji w południowym
Libanie, podczas której podczas której Mustafa Dirani (szef
wojskowego skrzydła ruchu Amal) został porwany z jego
domu. Usiłowano w ten sposób zlokalizować i odbić zaginionego
w południowym Libanie izraelskiego pilota Rona Arada. W październiku
1994 r. uczestniczył w próbie uratowania izraelskiego żołnierza
Nachshona Waxmana, który został porwany przez Hamas i
był przetrzymywany w wiosce Bir Nabala na północ od Jerozolimy.
W międzyczasie Herzi uzyskał tytuł licencjata
z filozofii i zarządzania biznesem na Uniwersytecie Hebrajskim
w Jerozolimie. 7 marca 2001 r. został awansowany na podpułkownika.
Objął wówczas dowództwo Sayeret Matkal (Jednostka
262 podległa Sztabowi Generalnemu). Poprowadził ją podczas
Drugiej Intifady (2000-2005) i w operacji "Ochronna
tarcza" (marzec-maj 2002). W 2004 r. został awansowany
na pułkownika i wyjechał na studia w Stanach Zjednoczonych.
Uzyskał tytuł magistra zarządzania zasobami narodowymi na Uniwersytecie
Bezpieczeństwa Narodowego w Waszyngtonie.
We wrześniu 2005 r. objął dowództwo nad Brygadą
Terytorialną Menasche działającą w rejonie Dżaninu na północy
Samarii. W 2006 r. wziął udział w Drugiej wojnie libańskiej.
22 sierpnia 2007 r. objął dowództwo Brygady Spadochronowej,
którą poprowadził podczas operacji "Płynny ołów"
w Strefie Gazy (przełom 2008-2009). Uczestniczył w walkach na
północy strefy.
We wrześniu 2009 r. został awansowany na generała
brygady i mianowany szefem pionu operacyjnego w wywiadzie wojskowym
Aman. 6 listopada 2011 r. został dowódcą 91 Dywizji
działającej w Galilei. W 2012 i 2014 wziął udział w operacjach
prowadzonych w Strefie Gazy.
We wrześniu 2014 r. został awansowany na generała
dywizji i mianowany szefem wywiadu wojskowego Aman. Był
pierwszym religijnym Syjonistą na tym stanowisku. W czerwcu
2018 r. został dowódcą Dowództwa Południowego i dowodził operacjami
w Strefie Gazy w kolejnych latach. 11 lipca 2021 r. został powołany
na zastępcę szefa Sztabu Generalnego, a 16 stycznia 2023 r.
został szefem Sztabu Generalnego Sił Obronnych Izraela.
Halevi mieszka w Kfar Oranim, jest żonaty z
Sharon i ojcem czwórki dzieci.
- HISTORIA
-
styczeń-marzec 2023 r.