Siódmy Kongres Syjonistyczny odbył się w dniach 27 lipca - 2 sierpnia 1905 roku w Bazylei, w Szwajcarii.

Kongres rozpoczął się wystąpieniem Max Simon Nordau (1849-1923), które było wspomnieniem zmarłego Theodora Herzla (1860-1904). Następnie rozpoczęły się normalne obrady.

Głównym tematem debat było ustalenie miejsca żydowskiego osadnictwa. Specjalna komisja przedstawiła swój raport informując, że Uganda nie nadaje się do kolonizacji. Ostatecznie odrzucono "Projekt Uganda" i potwierdzono "Plan Bazylejski" przewidujący utworzenie państwa żydowskiego w Ziemi Izraela.

Kongres omówił aktualną sytuację osadnictwa w Palestynie, udzielając wsparcie dla osad rolniczych, działalności przemysłowej i pomocy społecznej.
    Delegaci z oklaskami przyjęli propozycję Otto Warburga (1859-1938) zasadzenia przez Jewish National Fund drzewek oliwkowych w Palestynie - dało to początek Lasu Herzla.

Delegaci dokonali wyboru nowego przewodniczącego Organizacji Syjonistycznej. Został nim David Wolffsohn (1856-1914).
    Zdecydowano także o przeniesieniu centrali Organizacji Syjonistycznej z Wiednia (Austria) do Kolonii (Niemcy).

Po Kongresie doszło do porozumienia grupy delegatów, którzy byli przeciwni kontynuowaniu osadnictwa w Palestynie. Założyli oni organizację Jewish Territorial Organization (JTO), na czele której stanął Israel Zangwill (1864-1926).
    Bezskutecznie poszukiwali oni nowych miejsc pod żydowskie osadnictwo i w 1925 roku zakończyli swoją działalność.