Siedemnasty Kongres Syjonistyczny odbył się w dniach 30 czerwca-17 lipca 1931 roku w Bazylei, w Szwajcarii.

Podczas obrad Kongresu doszło do poważnego starcia pomiędzy przywództwem Organizacji Syjonistycznej a Rewizjonistami, którzy zaatakowali Chaima Weizmanna (1874-1952) za jego probrytyjską politykę. Rewizjoniści argumentowali, że Brytyjczycy nakładają ograniczenia na żydowską imigrację napływającą do Palestyny i wycofują się ze swoich obietnic utworzenia państwa żydowskiego.
    Ze'ev Jabotinsky (1880-1940) poprosił Kongres o przyjęcie oświadczenia, że nadrzędnym celem Syjonizmu jest utworzenie państwa żydowskiego w Palestynie, po obu stronach rzeki Jordan.
    Gdy po burzliwej debacie Kongres odrzucił tą prośbę, Jabotinsky podarł swoją kartę delegata i wykrzyczał: "To nie jest Kongres Syjonistyczny!"

Był to początek odchodzenia ruchu rewizjonistycznego od Organizacji Syjonistycznej.

Nowym przewodniczącym Organizacji Syjonistycznej został Nahum Sokolow (1859-1936). Wybrano także nowy skład Egzekutywy Organizacji Syjonistycznej.