Bilu (Beit Ya'akov Lekhu Venelkha - Domie Jakuba powstań, a pójdziemy) - ruch żydowskich studentów, który został założony 6 lutego 1882 roku w Charkowie, w Rosji. Jego członkowie pozostawiali pod silnym wpływem socjalistycznych poglądów Marksa i jednocześnie Biblii. Popierali osadnictwo w Ziemi Izraela oraz odrodzenie hebrajskiego jako języka narodowego Żydów.

Nazwa ruchu była akronimem pierwszych liter wspólnego hasła tych młodych żydowskich idealistów: "Domie Jakuba powstań, a pójdziemy!" Hasło zostało zaczerpnięte z wersetu księgi Izajasza 2:5.

Pierwsza grupa 14 członków Bilu przybyła do Palestyny w lipcu 1882 roku. Podjęli oni zakończoną niepowodzeniem próbę edukacji w szkole rolniczej Mikveh Israel, w pobliżu Jaffy.
    Nie zniechęceni przyłączyli się do członków ruchu Hovevei Zion i zaangażowali się w zakładanie nowej osady rolniczej Rishon LeZion (31 lipca 1882 r.). Nowa osada nie posiadała jednak własnego źródła wody i stała w zagrożeniu głodu, który mógł zmusić mieszkańców do jej opuszczenia.
    Członkowie Bilu zwrócili się wówczas do Barona Edmonda James de Rothschilda z prośbą o pomoc i w 1886 roku założyli w Rishon LeZion wytwórnię win, która osiągnęła wielki sukces gospodarczy.

Według danych z 1895 roku, winnica z Rishon LeZion wyeksportowała wina i koniaki za 277 tys. franków francuskich.

Z pomocą finansową Barona Rothschilda, członkowie Bilu założyli w 1882 roku osadę rolniczą Zichron Yaakov. W 1884 roku ośmiu członków Bilu położyło podwaliny pod osadę Gedera. Wielu członków ruchu zamieszkało w Jerozolimie.