Hezbollah (arab. Hizb'allah - Partia Boga) jest islamskim szyickim ruchem i partią polityczną działającą od 1982 roku w Libanie. Posiada zbrojne ramię prowadzące walkę z Izraelem. Większość państw zachodnich, w tym Stany Zjednoczone i Wielka Brytania, uważają Hezbollah za organizację terrorystyczną. Jednak świat muzułmański uważa działalność Hezbollahu jako uzasadnioną walkę zbrojną z izraelską okupacją islamskich ziem.

Celem działalności Hezbollahu jest idea stworzenia zjednoczonego państwa islamskiego, które mogłoby się oprzeć naporowi zachodniej kultury. W Libanie ruch wyznaczył sobie za cel utworzenie fundamentalistycznego państwa szyickiego.

--- Historia ---

1). Hezbollah powstał w 1982 roku w Libanie, którego południowe terytorium
        było wówczas zajęte przez wojska izraelskie tworzące tam "strefę buforową"
        dla północnego Izraela.
            Libańscy szyici utworzyli wówczas własną partię polityczną, która uzyskała
        wsparcie i pomoc finansową z Iranu. Do Libanu przybyło około 1 tys.
        Strażników Rewolucji z Iranu, którzy pomogli stworzyć struktury Hezbollahu. W
        ten sposób Hezbollah wkroczył na drogę szyickiej ideologii z rewolucji
        islamskiej 1979 roku w Iranie.

2). W okresie wojny libańskiej Hezbollah koncentrował się na walce z
        izraelskimi wojskami. Przeprowadził także kilka spektakularnych zamachów
        terrorystycznych na międzynarodowe siły pokojowe stacjonujące w Libanie.
            - kwiecień 1983 r. - zamach na ambasadę USA w Bejrucie (zginęły
                                                63 osoby)
            - październik 1983 r. - samobójczy atak na koszary U.S. Marines w Bejrucie
                                                (zginęło 241 amerykańskich żołnierzy)
            - zamach na główną kwaterę francuskich sił pokojowych w Bejrucie (zginęło
                                                58 francuskich żołnierzy)
            - czerwiec 1985 r. - porwanie samolotu TWA z 145 pasażerami (głównie
                                                Amerykanami) lecącymi z Grecji do Bejrutu.
            - marzec 1992 r. - zamach bombowy na ambasadę Izraela w Buenos Aires,
                                                Argentyna (zginęło 29 osób, 242 zostało rannych)
            - lipiec 1994 r. - zamach bombowy na żydowskie centrum kultury w Buenos
                                                Aires, Argentyna (zginęło 100 osób, ponad 200
                                                zostało rannych)
            Hezbollah zawsze zaprzeczał, jakoby odpowiadał za te zamachy. Znane są
        liczne przypadki porwań i torturowania obywateli państw zachodnich i
        żołnierzy Armii Południowego Libanu (SLA) przez bojowników Hezbollahu.

3). W 1985 roku Hezbollah ogłosił deklarację lojalności wobec ajatollaha
        Chomeiniego.

4). Gdy w 1990 roku zakończyła się wojna domowa w Libanie, sytuacja
        wymagała, by armia libańska obsadziła obszary przygraniczne z Izraelem.
        Zawarte wówczas porozumienie (ugoda Taif) nakładało obowiązek rozbrojenia
        wszystkich zbrojnych milicji w Libanie. Jednak rząd libański nie zdecydował się
        na próbę rozbrojenia Hezbollahu, uznając ten ruch za legalnie działającą siłę
        zbrojną.
            Hezbollah prowadził nieustanną walkę w południowym Libanie, organizując
        wojnę partyzancką przeciwko Armii Południowego Libanu i Izraelowi.

5). W 1992 roku Hezbollah wziął po raz pierwszy udział w libańskich wyborach,
        wygrywając 12 z 128 miejsc w parlamencie. W 1996 roku zdobył 10 miejsc,
        a w 2000 roku 8 miejsc.

6). W kwietniu 1996 roku doszło do nasilenia walk na granicy izraelsko-libańskiej,
        podczas których izraelskie lotnictwo zbombardowało bazę międzynarodowych
        sił pokojowych UNIFIL. W tym pomyłkowym ostrzale zginęło 106 osób.
            W styczniu 2000 roku Hezbollah zamordował dowódcę zachodniej brygady
        Armii Południowego Libanu, generała Aql Hashema. W konsekwencji załamania
        się Armii Południowego Libanu i serii sukcesów Hezbollahu, izraelska armia
        przystąpiła do opuszczania swoich pozycji w Libanie. Ewakuacja zakończyła
        się 25 maja 2000 roku.

7). Wycofanie się wojsk izraelskich z południowego Libanu Hezbollah i większość
        Libańczyków uznała za zwycięstwo Partii Boga i od tego momentu wzrosła jej
        popularność w Libanie. Chrześcijański prezydent Libanu powiedział: "dla nas
        Libańczyków Hezbollah jest narodowym ruchem oporu. Gdyby ich nie było, nie
        moglibyśmy wyzwolić naszych ziem. I dlatego mamy wielki szacunek dla ruchu
        Hezbollah."
            Opuszczone przez izraelską armię obszary południowego Libanu zostały
        zajęte przez Hezbollah, który stworzył tam państwo w państwie, które
        znajduje się de facto poza kontrolą rządu libańskiego. Pomimo braku
        jakiejkolwiek oficjalnej wypowiedzi Bejrutu, siły militarne Hezbollahu stanowią
        rzeczywistą armię południowego Libanu. Prowadzą one walkę z Izraelem (o
        którym mówią: "mały szatan"), domagając się wyzwolenia całej Palestyny dla
        Islamu.

8). Jeszcze w 2000 roku Liban i Syria oświadczyły, że obszar farm Shebaa
        (35 km2) jest libańską ziemią okupowaną przez Izrael. ONZ wydało
        orzeczenie, że sporny obszar powinien znaleźć się w Syrii, a nie w Libanie.
        Pomimo to Fouad Siniora powiedział, że "trwająca izraelska okupacja libańskiej
        ziemi w regionie Farm Chebaa jest przyczyną obecności sił zbrojnych Hezbollahu.
        Międzynarodowe społeczeństwo musi nam dopomódz w wycofaniu się Izraela z
        Chebaa, co uprawnia nas do rozwiązania problemu rękoma Hezbollahu".
        Ograniczone starcia Hezbollahu z izraelskimi siłami trwały w ograniczonym
        stopniu w następnych latach.
            W październiku 2000 roku bojownicy Hezbollahu uprowadzili w rejonie Farm
        Shebaa 3 izraelskich żołnierzy, za których uwolnienie zażądali wypuszczenia
        przez Izrael 14 libańskich więźniów. Porozumienie wynegocjowano dopiero
        25 stycznia 2004 roku. Izrael wypuścił do Libanu 30 libańskich i 420
        palestyńskich więźniów oraz przekazał ciała 60 bojowników Hezbollahu.
        Dodatkowo przekazano mapy izraelskich pól minowych w południowym
        Libanie. W zamian Hezbollah wypuścił więzionego izraelskiego biznesmena i
        pułkownika rezerwy Elchanana Tenenbauma (porwanego w 2001 r.), oraz
        przekazał ciała 3 izraelskich żołnierzy.

9). Po wybuchu palestyńskiego powstania Intifady, libański Hezbollah
        zaangażował się w szkolenie i dozbrajanie Hamasu. W 2001 roku izraelskie
        siły bezpieczeństwa aresztowały 3 członków Hezbollahu, którzy usiłowali
        przemycić pociski rakietowe Katiusza do Autonomii Palestyńskiej.
            W następnych latach ilość incydentów zbrojnych na granicy izraelsko
        libańskiej nieustannie rosła. Hezbollah wykorzystał ten czas na potajemne
        zbrojenie się, pozyskując liczne pociski rakietowe z Syrii i Iranu. Wzdłuż
        granicy z Izraelem wybudowano całe systemy fortyfikacji i bunkrów
        podziemnych. Wyrzutnie rakiet znalazły ukrycie w cywilnych domach,
        zatłoczonych dzielnicach mieszkaniowych, a nawet w meczetach.

10). Rada Bezpieczeństwa ONZ pod naciskiem Stanów Zjednoczonych i Francji
        zażądała 2 września 2004 roku od Syrii położenia kresu obecności wojskowej
        w Libanie i rozbrojenia Hezbollahu. Jednak libańska armia nie przejęła kontroli
        nad obszarem południowego Libanu i nie rozbroiła sił Hezbollahu.

11). W 2005 roku Hezbollah wziął udział w powszechnych wyborach w Libanie.
        Jego blok polityczny zdobył 11% miejsc w libańskim parlamencie (14 z 128).
        Przymierze Amal-Hezbollah zdobyło wszystkie 23 mandaty z południowego
        Libanu. Mohamed Fneish został mianowany ministrem libańskiego rządu.
            Warto podkreślić, że Hezbollah zarządza co najmniej 4 szpitalami, 12
        przychodniami lekarskimi, agencjami prasowymi i 12 szkołami w Libanie.
        Opieka lekarska jest tańsza niż w państwowych szpitalach, a dla członków
        Hezbollahu jest całkowicie darmowa. Realizowany jest program edukacji
        technicznej dla rolników. Prowadzona jest także rozległa kampania odbudowy
        (Jihad al-Bina) gospodarczej i rekonstrukcji infrastruktury Libanu. Wszystkie
        projekty są realizowane dzięki datkom napływającym głównie z Iranu i Syrii.
        Hezbollah oficjalnie zaprzecza, że otrzymuje taką pomoc.

12). W 2006 roku eskalacja przemocy na granicy dorpwadziła do wybuchu
        drugiej wojny izraelsko-libańskiej. Po miesiącu walk, kontrolę nad
        południowym Libanem przejłę międzynarodowe siły pokojowe ONZ oraz armia
        libańska.

Hezbollah jest kierowany przez swojego przywódcę, szejka Hassana Nasrallaha. Duchowym przywódcą Hezbollahu jest szejk Mohammed Hussein Fadlallah.