Na południe od Równiny
Sharon zaczyna się bogata Nizina Judei. Jest to obszar ożywionej
gospodarki rolniczej. Nizina dzieli się na dwie części - północną
i południową. Część północna ma długość około 85 kilometrów,
zaczyna się za rzeką Jarkon (Yarkon) i sięga na południu do
rzeki Nahal Lakisz, wpadającej do morza na północ od miasta
Ashdod. Cała
Nizina Judei jest nawadniana rzekami spływającymi z gór i wpadającymi
do morza. To wspaniałe tereny dla rolnictwa, dlatego znajdziemy
tutaj liczne osady o charakterze rolniczym. Nie mają one jednak
takiego samego charakteru, jak te z Równiny
Sharonu. Tutejsza ziemia traci swój urodzajny charakter
przybrzeżnych ogrodów warzywnych oraz sadów owocowych i zamienia
się w pola zbożowe.
Kierując się na wschód z Niziny Judei,
wjedziemy na równiny obszar Szefeli. Jest to teren "przejściowy"
w południowej części Izraela, przechodzący na zachodzie w nadbrzeżną
nizinę, a na wschodzie - w centralną krainę górzystą. Obszar
zwany Szefelą to pięć dolin leżących pomiędzy równiną nadmorską
a wzgórzami Judei. Są to: Ayalon, Sorek, Elah, Sarepta i Lakhish.
To pas falującej ziemi - wzdętej, nierównej, poprzecinanej dolinami,
które od niepamiętnych czasów służyły jako ciągi komunikacyjne
w poprzek kraju. Szerokie doliny zaczynające się na przybrzeżnej
nizinie głęboko wciskają się między wzgórza, z których spływają
potoki. Wydaje się, że te wzgórza należą jeszcze do niziny,
jest to jednak już Szefela. Wzgórza dochodzą w tej części do
wysokości mniej więcej 120 do 350 metrów i są zbudowane głównie
z miękkiego wapienia i kredy. Typowym krajobrazem, który tutaj
zobaczymy, to szerokie doliny i łagodne wzgórza. W tych licznych
dolinach nie brakuje żyznej gleby. Przy wykorzystaniu najnowszych
technologii, rozwija się tutaj na dużą skalę rolnictwo. Rejon
ten słynie z oliwek i sykomor. Do nawadniania wybudowano sieć
kanałów, w których przepływem wody sterują komputery.
Na południu Szefela dochodzi do rzeki
Nahal Sziqma, a na północy do uskoku geologicznego przechodzącego
w Basen Lod.
W środkowej części, ciągną się krótkie serie dolin, oddzielających
zachodnie wzgórza od wyższych wschodnich. Prowadzi się tutaj
obecnie na dużą skalę sadzenie drzew, dzięki czemu ta kraina
nabiera pięknego wyglądu. Występuje tutaj znaczne zróżnicowanie
opadów. W części północnej przypada średnio 500 mm opadów, na
część środkową 350 mm, a na jej południową już tylko 250 mm
rocznie.
Przez te tereny biegnie nowoczesna autostrada
nr 1, łącząca aglomerację miejską Tel
Awiwu z lotniskiem
Ben-Guriona, i dalej z Jerozolimą.
Mniej więcej w połowie drogi między Tel
Awiwem a Jerozolimą,
w Dolinie Ayalon leży miasto Latrun.
Można odwiedzić tutejszy klasztor francuskich
mnichów, który słynie z produkcji win (ich historia sięga 1899
r.). Można na miejscu kupić produkowane tutaj wina, wódki, wermuty
i oliwę. Mnisi zagospodarowali teren otaczający klasztor przekształcając
go w piękne ogrody. Rosną tu oliwki i winorośla. Na miejscach
bardziej skalistych rosną sosny i cyprysy. W pobliżu znajdują
się ruiny kościoła w Emaus. Jednak Latrun stanowi największą
atrakcję historyczną, gdyż podczas wojny żydowsko-arabskiej
1948 roku stanowił linię frontu. Decydowało o tym strategiczne
położenie miasta, na linii komunikacyjnej z wybrzeża do Jerozolimy.
Doszło tutaj do krwawej bitwy i Latrun pozostało pod okupacją
jordańską. Strona izraelska wybudowała obwodnicę, która łączyła
wybrzeże z żydowską częścią Jerozolimy. Dopiero w 1967 roku
Latrun przeszło pod władzę Izraela.
Dawny fort brytyjski z lat 30-tych XX
wieku pozostał turystyczną atrakcją, przy którym wybudowano
pomnik poległych żołnierzy i muzeum izraelskich sił pancernych
(Yad La-Shiryon). Prezentuje się tutaj ponad 100 różnego rodzaju
pojazdów pancernych, wliczając w to słynne T-72 oraz
czołgi Merkava.
Latrun
Wokół Latrun rozciąga się wielki kompleks
leśny Parku Kanadyjskiego. To efekt programu zadrzewiania Izraela
zainicjowanego przez Żydowski Fundusz Narodowy. Na terenie
parku można wypoczywać w cieniu drzew i rozkoszować się przyjemnym
chłodem przeróżnych oczek wodnych i kanałów.
--------------------------------------------------
Opracowano na podstawie "Explorer
Izrael", "Pascal Izrael", "Winnica",
"Świat Biblii", biuletynów Ambasady Izraela
w Polsce, witryn internetowych rządu Izraela i innych opracowań
dotyczących Państwa Izrael.
--------------------------------------------------
|