Atak z 7 października 2023 roku był serią ściśle ze sobą skoordynowanych ataków terrorystycznych, przeprowadzonych przez palestyńskie ugrupowania ze Strefy Gazy na przygraniczne obszary w Izraelu.

Arabowie określili ten atak nazwą "Operacji Burza Al-Aksa", natomiast Żydzi nazwali go "Masakrą Simchat Tora" lub "Czarnym Szabatem", ponieważ doszło do niej w Szabat w który obchodzono radosne religijne święto Simchat Tora (po zakończeniu świąt Sukkot). Atak doprowadził do wybuchu wojny Izraela z Hamasem i rozpoczęcia izraelskiej operacji wojskowej "Żelazne Miecze".

Opis tych wydarzeń spróbujemy przedstawić opisując kolejne społeczności, począwszy od północy Strefy Gazy. W tym artykule przechodzimy do opisu miejsc najgorszych masakr z dnia 7 października. Doszło do nich w środkowej części zaatakowanego przygranicznego obszaru.

------------------------------------------

BITWA O KIBUC MEFALSIM

W odległości 2 km na południowy zachód od miasta Sderot znajduje się kibuc Mefalsim. Został on założony w 1949 roku, a w 2021 roku liczył 1037 mieszkańców. Przy kibucu jest duży gaj drzew cytrusowych i migdałowych. Poza tym rolnictwo opiera się na uprawie warzyw i ziemniaków, oraz dużej spółdzielni mleczarskiej. W kibucu jest jadalnia, dom kultury, przychodnia zdrowia, korty tenisowe, boisko sportowe, basen pływacki oraz żłobek i przedszkole. Dzieci starsze są dowożone do szkół w sąsiednim mieście Sderot. Wzdłuż północnej i zachodniej granicy kibucu przebiega droga nr 232. W odległości 700 metrów na zachód od kibucu przebiega granica Strefy Gazy. Z tego powodu kibuc odgrywa rolę pierwszej linii obrony.

Pomiędzy kibucem o Strefą Gazy jest pomnik Pamięci Czarnej Strzały. Upamiętnia on izraelską operację wojskową przeprowadzoną 28 lutego 1955 roku w Strefie Gazy. W tamtym czasie strefa znajdowała się pod egipską okupacją. Egipt wykorzystywał palestyńskich terrorystów do przeprowadzania ciągłych ataków terrorystycznych przeciwko Izraelowi. Z tego powodu izraelscy spadochroniarze zaatakowali egipski konwój wojskowy przy mieście Gaza, zabijając 37 egipskich żołnierzy. Operacja nosiła kryptonim "Czarna Strzała". Stąd nazwa pomnika, wokół którego posadzono drzewa i urządzono miejsce odpoczynku z parkingiem.

W ataku terrorystycznym z dnia 7 października 2023 roku, w kibucu Mefalsim zginęło 9 osób, a podczas oczyszczania okolicy zginęło 8 żołnierzy i policjantów. Listy ofiar wciąż nie są kompletne, ponieważ ze względu na trwającą wojnę nie opublikowano oficjalnych raportów.

Rankiem 7 października rozpoczął się ostrzał rakietowy ze Strefy Gazy. Równocześnie oddział bezpieczeństwa zajął pozycje obronne wokół kibucu. Do 12 obrońców dołączyło 4 żołnierzy, którzy wtedy przebywali w społeczności. Na czele obrony stanął Rabin Mosze Kaplan. Kibuc zaatakowało około 25-30 terrorystów na quadach i motocyklach. Nadjechali oni od strony Strefy Gazy i otworzyli ogień do osób będących na zewnątrz kibuca. Zginęli tajlandzcy pracownicy Theerapong Klangsuwan i Somkhoun Pansa-Ard, 32-letnia Celine Ben David Nagar, 38-letnia Sziraz-Sziran Tamam i 40 letni Adir Tamam. Uprowadzono 53-letniego Rona Benjamina. Jechał on na rowerze w pobliżu Mefalsim. Jego rower znaleziono na drodze 232, około 400 metrów od kibucu.

Następnie terroryści przeprowadzili atak na główną bramę wjazdową do kibucu, zostali jednak odparci. W walce zginął 60-letni Szalom Tzaban (dowódca remizy strażackiej Kiryat Gat Shalom), 21-letni sierżant sztabowy Ofir Tzioni (dowódca drużyny w 51 Batalionie z 1 Brygady "Golani") oraz 53-letni pułkownik rezerwy Leon Bar. Wtedy inne grupy terrorystów zaatakowały kibuc z trzech różnych stron, starając się wedrzeć do środka. We wschodniej części społeczności, przy farmie bydła, terroryści uczynili wyłom w ogrodzeniu i wzięli w niewolę kilku tajlandzkich pracowników. Dzięki szybkiej interwencji oddziału bezpieczeństwa, napastnicy zostali wyeliminowani, a zakładnicy uwolnieni. Do kibucu zdołało wedrzeć się tylko dwóch terrorystów (zostali oni odnalezieni i zatrzymani dopiero w nocy), którzy zabili 27-letniego Mor Trabelsi. Przez cztery następne godziny oddział bezpieczeństwa skutecznie bronił kibucu, nie dopuszczając do kolejnych infiltracji.

Przed południem do kibucu Mefalsim ruszył od strony miasta Sderot oddział izraelskich żołnierzy. Byli to ochotnicy z różnych jednostek, do których dołączyli członkowie sił specjalnych Sayeret Matkal, jednostki specjalnej policji granicznej Jamam, agencji bezpieczeństwa wewnętrznego Szin Bet, a także komandosi z jednostek Duvdevan (wyspecjalizowani w działaniach w arabskich miastach w przebraniu za Arabów) i Maglan (wyspecjalizowani w działaniach głęboka na tyłach wroga). Napotkali oni na kilka zasadzek terrorystów i musieli powoli przebijać się przez otwarty teren. W walce zginął 24-letni sierżant Noam Elimelech Rotenberg (programista w sztabie dowództwa, zgłosił się na ochotnika do zespołu ratowniczego).

O godz. 10:30 posiłki dotarły do Mefalsim, a wojskowy oficer objął dowodzenie. Po oczyszczeniu i zabezpieczeniu obszaru kibucu, przeprowadzono zwiad w najbliższej okolicy. Okazało się, że przy Pomniku Pamięci Czarnej Strzały gromadzą się duże siły terrorystów, składające się z ponad 20 pojazdów i kilkuset ludzi. Wyraźnie szykowali się oni do ataku na Mefalsim. Terroryści dostrzegli zwiadowców i otworzyli do nich ogień. Oficer Szin Bet zgłosił dowództwo pilną potrzebę wsparcia powietrznego, dzięki czemu kilka samolotów zaatakowało zgrupowanie terrorystów. Zginęło co najmniej 40 spośród nich. Walki w tym obszarze trwały przez kilka kolejnych godzin, w wyniku których zginęło około 200 terrorystów. Reszta uciekła, głównie do Strefy Gazy. W walce zginęli czterej żołnierze z 13 Batalionu 1 Brygady "Golani" 19-letni sierżant sztabowy Daniel Rashad, 19-letni kapral Ofir Jeruhin, 19-letni kapral Aaron Zohar i 21-letni kapral Dvir Lisha, oraz policjant Roni Abuharon. W pobliżu zginął 19-letni kapral Itamar Ajish (służył w Dowództwie Frontu Wewnętrznego w okręgu południowym). Następnie żołnierze i komandosi przeszukali pobliski teren, aby upewnić się, że nie ma tam już terrorystów. Przy oczyszczaniu drogi nr 232 w kierunku do pobliskiego kibucu Kfar Aza zginął 19-letni kapral Jotam Hillel z jednostki rozpoznania Sayeret z Brygady "Nahal". Po tych starciach, droga nr 232 była usłana wrakami różnych samochodów. Po ustaniu walk ewakuowano wszystkich mieszkańców kibucu Mefalsim.

Później, przy ciele jednego z terrorystów znaleziono dokument z nagłówkiem "Misja w kibucu Mefalsim". Zawierał on szczegółową mapę kibucu i dokładny opis przeprowadzenia ataku. Opisano sposób działania oddziału bezpieczeństwa, który miał składać się z dowódcy i dwóch pięcioosobowych drużyn. Plan ataku przewidywał, że jedna z grup uczyni materiałami wybuchowymi wyłom w ogrodzeniu na wysokości farmy bydła. Plan wskazywał każdej grupie czas, jaki mają na wykonanie zadań. Zakładano, że napastnicy mają około 3-5 minut, zanim z sąsiednich osad dotrą pierwsze posiłki, dlatego zalecono utworzenie zasadzek wzdłuż dojazdowej drogi. Dokument zawierał także polecenie porywania żołnierzy i ludności cywilnej do Strefy Gazy.

------------------------------------------

MASAKRA W KIBUCU KFAR AZA

W odległości 2 km na południowy zachód od kibucu Mefalsim znajduje się kibuc Kfar Aza. Został on założony w 1951 roku, a w 2021 roku liczył 765 mieszkańców. Gospodarka opera się na rolnictwie i drobnym przemyśle. Jest tu zakład Kafrit Industries, produkujący tworzywa sztuczne. Poza tym kibuc jest prekursorem zautomatyzowanych systemów podlewania upraw rolniczych, które rozwijano na tutejszych uprawach sorgo i bawełny. Na południe od osady jest elektrownia słoneczna. W kibucu jest jadalnia, dom kultury, przychodnia zdrowia, korty tenisowe, boisko sportowe, basen pływacki oraz żłobek i przedszkole. Dzieci starsze są dowożone do szkół w sąsiednim mieście Sderot. Na południowy wschód od kibucu przebiega droga nr 232, przy której jest stacja benzynowa. Po stronie zachodniej jest las Simhoni. W odległości 1,4 km na północ i zachód od kibucu przebiega granica Strefy Gazy. Z tego powodu kibuc odgrywa rolę pierwszej linii obrony.

W ataku terrorystycznym z dnia 7 października 2023 roku, w kibucu Kfa Aza zamordowano co najmniej 52 cywilów, a około 20 osób uprowadzono do strefy. Dodatkowo podczas oczyszczania kibucu i jego okolicy zginęło 14 izraelskich żołnierzy. Listy ofiar wciąż nie są kompletne, ponieważ ze względu na trwającą wojnę nie opublikowano oficjalnych raportów.

Rankiem 7 października rozpoczął się ostrzał rakietowy ze Strefy Gazy. Równocześnie oddział bezpieczeństwa zajął pozycje obronne wokół kibucu. Około godz. 6:40 rano grupy szturmowe Hamasu przebiły się przez ogrodzenie graniczne na wysokości kibucu Kfar Aza. W rejonie tym dokonano co najmniej trzech naruszeń ogrodzenia, dzięki czemu przez granicę przeszło wielu terrorystów. Część z nich na quadach i motorach rozjechała się po całej okolicy. Przy drodze nr 232 zamordowali tajlandzkiego pracownika Jakkaphong Jantharasena.

Około 70 ciężko uzbrojonych terrorystów z Batalionu Shajaja Hamasu, zaatakowało kibuc od strony zachodniej. Wiadomo, że oddział bezpieczeństwa podjął z nimi walkę, ale nie byli w stanie powstrzymać napastników. Istnieje nagranie video pokazujące, że na terenie kibucu lądowali terroryści na paralotniach, atakując obrońców od środka. Z oddziału bezpieczeństwa kibucu zginęli: 56-letni starszy sierżant rezerwy Shachar Aviani (dowódca obrony kibucu), 44-letni major rezerwy Uri Shimon Russo, 37-letni kapitan rezerwy Abraham Hananel Hindi (zastępca dowódcy), 46-letni starszy sierżant rezerwy Tal Eilon, 39-letni starszy sierżant rezerwy Nadav Amikam i 33 letni starszy sierżant rezerwy Shachaf Bergstein.

W miejscu, gdzie napastnicy weszli do kibucu Kfar Aza, mieszkały rodziny z małymi dziećmi. Terroryści rozszerzyli stąd atak na wszystkie cztery strony, przejmując pełną kontrolę nad osadą. Rozpoczęli oni przeszukiwanie domów i mordowanie znalezionych mieszkańców. Wiele zwłok znaleziono ze związanymi rękami. Zamordowano wiele całych rodzin. W północno zachodniej części kibucu zamordowano 62-letniego Izhara Peled, 52-letnią Gilę Peled i 28-letniego Daniela Peled. Kolejni zamordowani to: 66-letnia Tova Goren i 33-letnia Aran Goren, 50-letni Omer Zadikewicz, Aviad Abraham Edri, Mordechai Amir, Naomi Dgani, 51-letni Michal Admoni i 25-letni Guy Admoni, 81-letnia Bilha Epstein i 22-letni Neta Epstein, 67-letnia Cynthia Tamar Flash, 38-letnia Smadar Idan i Roee Idan, 48-letnia Maja Ben David, Nadav Goldstein i 20-letnia Jam Goldstein Almog, 72-letni Elijahu Orgad, 20-letnia Ofir Szoszani, 27-letnia Niv Raviv, 31-letni Nirel Zini, 67-letnia Orly Schwartzman Pinko i David Schwartzman Pinko, 74-letni Eitan Ziv i 72-letnia Tammy Peleg Ziv, Ram Itamari i Lili Itamari, 86-letnia Nira Ronen, 50-letni Ofir Libstein (przewodniczący Samorządu Regionu Sha'ar haNegev), 21-letni Juval Bojum, 75-letni Elijahu Reichenstein, 29-letni Juval Solomon, 53-letni Aviv Kutz, 49-letnia Livnat Kutz, 19-letnia Totem Kutz, 14-letni Jiftach Kutz, 16-letni Jonatan Kutz, 23-letnia Sivan Elkabets, 23-letni Naor Hassidim, 22-letni Neta Epstein, Aviad Abraham Edri, Mordechai Amir, 57-letni Aviv Werthheim i 54-letnia Dorit Werthheim. 30-letnia Hadar i 30-letni Itaj Berdichewski poświęcili swoje życie, osłaniając swymi ciałami swoje 10-miesięczne bliźniaki. Dzięki temu dzieci przetrwały masakrę bezpiecznie w domowym schronie. Po ponad 12 godzinach żołnierze odnaleźli dzieci. Są one bezpieczne pod opieką rodziny. Liczba ofiar nie jest pełna, gdyż wciąż pozostaje około 15 niezidentyfikowanych ciał, w związku z czym nie udało się ustalić pełnej listy osób zabitych i uprowadzonych. Wiadomo, że do Strefy Gazy zostali uprowadzeni: 62-letnia Adrienne Siegel, 64-letni Samuel Keith Siegel, Emily Damari, 26-letni Gali Berman, 40-letnia Hagar Brodutch, 10-letnia Ofry Brodutch, 8-letni Juval Brodutch, 26-letni Alon Lulu Shamriz, 3-letnia Avigail Idan, 21-letni Jonathan Samerano, 11-letni Gal Goldstein Almog, 12-letni Tal Goldstein Almog, 17-letnia Agam Goldstein Almog i 48-letnia Chen Goldstein Almog, 28-letni Jotam Haim, 26-letni Ziv Berman, 26-letni Gali Berman, 47-letni Jehuda Shukron i 30-letnia Doron Steinbrecher.

Wiadomość o upadku kibucu Kfar Aza była elektryzująca dla Dowództwa Południowego, stąd podjęto szybką decyzję, aby nadjeżdżające jednostki spadochroniarzy oraz komandosów skierować na miasto Netivot i dalej drogą nr 25 w stronę granicy Strefy Gazy. Podczas zbliżania się do kibucu Kfar Aza zginęli 21-letni sierżant Gali Roi Shakotai (jednostka rekonesansu Sayeret z Brygady "Nahal") i 40-letni Stas Sheinkman z jednostki antyterrorystycznej. Sama bitwa o Kfar Aza trwała 24 godziny, aż do oczyszczenia osady z terrorystów. W tej bitwie zginęło wielu żołnierzy. Z 202 Batalionu Spadochroniarzy zginęli: 23-letni porucznik Roey Nahari i 23-letni sierżant Benjamin Lev. Z 890 Batalionu Spadochroniarzy poległ 20-letni sierżant sztabowy Rotem Dushi. Z jednostki Maglan z Brygady Komandosów zginęli 21-letni dowódca drużyny porucznik Eily Adani i 22-letni sierżant Amichai Jakov-Vaninu. Z jednostki sił specjalnych Duvdevan zginęli: 24-letni dowódca kompanii kapitan Ben Bronshtein (dowódca kompanii w jednostce Duvdevan), 29-letni dowódca drużyny kapitan Or Jossef Ran, 35-letni major rezerwy Omri Michaeli, 22-letni sierżant pierwszej klasy Amir Fiszer i 22-letni sierżant pierwszej klasy Josef Malachi Guedalia. Z jednostki Sayeret Matkal zginął 24-letni kapitan Hadar Kamah. Z 931 Batalionu z Brygady "Nahal" zginął 25-letni dowódca kompani kapitan Tal Grushka. W działaniach żołnierzy wykorzystywali psy wyszkolone do wykrywania zasadzek terrorystów. W jednym z takich starć zginął pies o imieniu Naro, należący do jednostki Oketz.

Do odzyskania pełnej kontroli nad kibucem Kfar Aza i jego otoczeniem, żołnierze potrzebowali dwa i pół dnia. Dopiero trzeciego dnia zaczęto ujawniać rozmiary masakry w osadzie. Żołnierze opowiadali o zamordowanych dzieciach, z których niektóre miały zdjęte skalpy. Dziennikarzom zezwolono na wjazd do kibucu 10 października. Dziennikarze opisali niezrównany poziom brutalności, o którym myśleli, że był możliwy jedynie w dawnych czasach pogromów.

Większość ofiar masakry zginęła w pierwszej godzinie ataku. W kibucu doszło do brutalnych aktów ścięcia głów, rozczłonkowania i spalenia żywcem. Wśród zabitych były dzieci i niemowlęta. Listy zabitych są niepełne, ale istnieje kilka relacji mówiących, że w Kfar Aza zabito 40 dzieci. Ochotnicy organizacji pierwszej pomocy ZAKA powiedzieli, że zarówno dzieci, jak i nieletni zostali ścięci i porzuceni z rozczłonkowanymi szczątkami dorosłych. Oświadczenie to powtórzył rzecznik premiera Benjamina Netanjahu, a prezydent Stanów Zjednoczonych Joe Biden powiedział, że widział na to dowody fotograficzne. Śledczy sądowi oświadczyli, że nie ma obecnie dowodów na to, czy odcięcia głów były dokonywane przed śmiercią, czy po śmierci. Do dekapitacji mogło również dojść w wyniku wybuchu pocisków RPG, a nie w wyniku celowego cięcia ostrzem. Do czasu ukończenia śledztwa i opublikowania pełnych raportów, powyższe dane mogą być w jakieś mierze błędne. W jednym ze spalonych domów znaleziono zwłoki dziecka ze śladami piekarnika na ciele. Zrodziło to podejrzenie, że terroryści mogli celowo umieścić dziecko w piekarniku. Śledczy zaznaczyli jednak, że nie można wykluczyć sytuacji, że rodzice próbowali ratować dziecko w płonącym domu. Wokół domu byli terroryści, więc mogli ukryć dziecko w piekarniku, licząc na jego ocalenie. Widać więc, że trzeba być bardzo ostrożnym z wyciąganiem wniosków.

Ocaleni ukrywali się przez wiele godzin w różnych miejscach, aż do czasu uratowania przez żołnierzy. Wszystkich ocalonych natychmiast ewakuowano.

------------------------------------------

BITWA POD KIBUCEM SA'AD

W odległości 500 metrów na południe od kibucu Kfar Aza znajduje się religijny kibuc Sa'ad. Został on założony w 1947 roku, a w 2021 roku liczył 846 mieszkańców. Kibuc utrzymuje się głównie z rolnictwa. Sa'ad jest jednym z największych producentów marchwi w Izraelu - jedna czwarta krajowej produkcji marchwi pochodzi stąd. Inne uprawy to ziemniaki, pszenica, owoce cytrusowe, awokado i migdały. Tutejsze pola są dobrze prosperującym obszarem rolniczym, często określanym jako spichlerz Izraela. Dodatkowo jest tutaj ferma drobiu i gospodarstwo mleczne. Przy kibucu znajdują się także szklarnie, w których uprawia się kwiaty na eksport, a także warzywa na nasiona. Z branży usługowej, w kibucu jest sala bankietowa oraz firma świadcząca usługi cateringu. Z przemysłu jest zakład Sipan produkujący termokurczliwe folie oraz opakowania z tworzyw sztucznych. Firma Popli produkuje produkty typu pop-corn oraz karmy dla zwierząt domowych. W kibucu jest jadalnia, dom kultury, synagoga, przychodnia zdrowia, korty tenisowe, boisko sportowe, basen pływacki oraz żłobek i przedszkole. Jest tu religijna szkoła podstawowa, a starsze dzieci są dowożone do szkół w Sderot i Netivot. Wzdłuż południowej granicy kibucu przebiega droga nr 25, a wzdłuż zachodniej granicy droga nr 232. W odległości 2,5 km na północny zachód przebiega granica Strefy Gazy, z tego powodu kibuc stanowi pierwszą linię obrony.
W ataku terrorystycznym z dnia 7 października 2023 roku, w kibucu Sa'ad zginęło 4 izraelskich żołnierzy. Listy ofiar wciąż nie są kompletne, ponieważ ze względu na trwającą wojnę nie opublikowano oficjalnych raportów.

Rankiem 7 października terroryści rozpoczęli ostrzał rakietowy ze Strefy Gazy, a oddział bezpieczeństwa zajął pozycje obronne wokół kibucu Sa'ad. Gdy terroryści wdarli się na terytorium Izraela, swój impet ataku skoncentrowali w tym rejonie na sąsiednim kibucu Kfar Aza, w którym doszło do masakry ludności cywilnej. Wielkość odgłosów strzelaniny oraz dymy płonących domów pokazały obrońcom Sa'ad skalę zagrożenia przed jakim stoją.

Około godz. 11:00 grupa 30 ciężko uzbrojonych terrorystów zaatakowała główną bramę wjazdową do kibucu Sa'ad, napotkali jednak na zdecydowany opór ze strony oddziału bezpieczeństwa. Starcie trwało 3-4 godziny. W walce zginęło trzech żołnierzy z 13 Batalionu z 1 Brygady "Golani": 19-letni sierżant sztabowy Daniel Rashad, 19-letni kapral Ofir Jeruhin i 19-letni kapral Jaron Zohar, oraz jeden z 51 Batalionu tej samej brygady: 20-letni sierżant Stas Sheinkman. W trakcie wymiany ognia, w rejon kibuców Sa'ad i Kfar Aza dotarły posiłki idące od strony miasta Netivot. Były to jednostki komandosów, a także jeden czołg. Większość terrorystów została wówczas zabita, a pozostali uciekli. Z dokumentów znalezionych przy zabitych terrorystach wynikało, że ich planem było zajęcie szkoły w Sa'ad oraz uwięzienie zakładników w jadalni kibucu. Terroryści dysponowali szczegółowymi mapami kibucu.

Po zakończeniu walk, ewakuowano mieszkańców kibucu Sa'ad. Trzy dni później przy kibucu wykryto i wyeliminowano dwóch kolejnych terrorystów.

------------------------------------------

ATAK NA BAZĘ NACHAL OZ

W odległości 2 km na zachód od kibucu Sa'ad, blisko granicy Strefy Gazy znajduje się wojskowa baza Nachal Oz. Jest ona położona bezpośrednio przy drodze nr 25, w odległości 600 metrów od granicy strefy. Baza jest siedzibą południowego batalionu z Brygady Terytorialnej "HaGefen". Dodatkowo znajdowali się tutaj żołnierze 13 Batalionu z 1 Brygady "Golani" oraz 77 Batalionu z 7 Brygady Pancernej. W odległości 1,4 km na południowy zachód od bazy jest dawne przejście graniczne Karni. W latach 1994-2011 był to terminal towarowy, utworzony w celu ułatwienia działalności arabskim kupcom i firmom produkcyjnym w strefie. Pod koniec marca 2011 roku Izrael definitywnie zamknął to przejście.

W ataku terrorystycznym z dnia 7 października 2023 roku, w wojskowej bazie Nachal Oz zginęło 45 izraelskich żołnierzy, a około 5 zostało uprowadzonych do strefy. Listy ofiar wciąż nie są kompletne, ponieważ ze względu na trwającą wojnę nie opublikowano oficjalnych raportów.

Rankiem 7 października terroryści rozpoczęli ostrzał rakietowy ze Strefy Gazy, a większość żołnierzy z bazy ukryła się w schronach. W tym czasie oddziały szturmowe Hamasu sforsowały ogrodzenie graniczne i około 40-50 ciężko uzbrojonych terrorystów jako pierwsi weszli na terytorium Izraela, biegnąc w stronę pobliskiej wojskowej bazy Nachal Oz. Około godz. 6:50 rozpoczęli oni atak od wystrzelenia licznych rakiet przeciwpancernych w miejsca przebywania wartowników. Równocześnie drony zrzuciły ładunki wybuchowe niszcząc kamery systemu monitoringu. Przy bramie wjazdowej do bazy doszło do krótkiej wymiany ognia, w której zginęli będący tam wartownicy. Terroryści doskonale orientowali się w mapie bazy i natychmiast skierowali się do urządzeń komunikacyjnych, niszcząc je. W międzyczasie do ataku dołączyli kolejni terroryści, a ich liczbę oszacowano na około 250 osób. Byli to członkowie najlepszych jednostek Hamasu. Byli doskonale wyszkoleni i uzbrojeni w RPG, granaty ręczne, karabiny, materiały wybuchowe i pistolety. Natomiast załoga bazy Nachal Oz była w zmniejszonym składzie osobowym i została całkowicie zaskoczona. Śledztwo przeprowadzone po bitwie wykazało, że napastnicy dysponowali większą ilością broni oraz amunicji, które dodatkowo w wielu przypadkach były wyższej jakości.

W schronie znajdowała się 22-letnia kapitan Eden Nimri. Większość będących z nią żołnierzy nie miała przy sobie broni. Kapitan Eden szybko zorientowała się w sytuacji i ustawiła się z czterema osobami ochrony bazy w taki sposób, że umożliwiła pozostałym żołnierzom wbiegnięcie do bazy po broń. Gdy w pole ich ognia weszli terroryści, rozpoczęła się strzelanina. Widząc miażdżącą przewagę napastników, Eden ściągnęła na siebie ogień i zginęła, umożliwiając pozostałym wycofanie się na kolejne pozycje obronne. W tym czasie wewnątrz bazy 20-letnia sierżant sztabowy Szirel Haim Pour była po nocnej służbie i była już w cywilnym ubraniu. Pełniła ona obowiązek podoficera operacyjnego w Dowództwie Północnym. Widząc skalę ataku, natychmiast pobiegła do sali operacyjnej i przekazała do dowództwa krytyczne informacje, które uratowały życie setkom mieszkańców przygranicznych społeczności. Podczas szturmu na salę operacyjną sierżant Szirel zginęła.

Będący w sali operacyjnej żołnierze oraz obserwatorzy wywiadu, zabarykadowali się oraz wezwali posiłki, w tym helikoptery szturmowe AH-64 Apache. Na zewnątrz walkę prowadzili żołnierze z Brygady "Golani". Wysiłki te trwały do czasu, aż terroryści rzucili w nich liczne granaty, w wyniku czego wielu żołnierzy zginęło. Następnie terroryści rzucili do środka budynku ładunki wybuchowe, które spowodowały pożar. Osoby będące w środku zaczęły dusić się od dymu, a ci, którzy wybiegali na zewnątrz byli zabijani ogniem karabinów. Siedem osób zdołało wydostać się przez tylne okno, ale pozostali udusili się, a ogień spalił ich ciała. Intensywność pożaru była tak duża, że ciało jednej z obserwatorek odnaleziono dopiero 34 dni później.

W sali operacyjnej pełniło służbę 27 żołnierzy z 414 Batalionu Wywiadu Bojowego "Nesher". Większość z nich stanowiły kobiety. Ich obowiązkiem było prowadzenie obserwacji granicy ze Strefą Gazy, co prowadzono poprzez system monitoringu i innych urządzeń obserwacyjnych. W ich gestii była także obsługa zdalnie sterowanych wieżyczek strzelniczych znajdujących się na ogrodzeniu granicznym. Większość z nich nie posiadała ani karabinu, ani pistoletu, i to pomimo faktu, że baza znajdowała się tak blisko granicy Strefy Gazy. Z 414 Batalionu Wywiadu Bojowego zginęli: 21-letni sierżant sztabowy Max Rabinov, 21 sierżant sztabowy Neta Baram, 20-letni sierżant sztabowy Daniel Szperber, 19-letnia sierżant sztabowy Adi Landman, 20-letni sierżant Or Mizrahi, 20-letnia sierżant Szahaf Nissani, 20-letnia sierżant Noa Price, 19-letnia sierżant Szirel Mor, 20-letnia kapral Szir Eilat, 20-letnia kapral Szir Eilat, 20-letnia kapral Sivan Asraf, 20-letnia kapral Jael Leibushor, 20-letnia kapral Jam Glass, 19-letni kapral Szimon Lugassi, 19-letnia kapral Noam Abramowicz, 19-letnia kapral Szira Szohat, 19-letni kapral Amir Ejal, 18-letnia kapral Hadar Miriam Cohen i 18-letnia kapral Szirat-Jam Amar. Zginęło 19 żołnierzy z tego batalionu, a kolejnych 7 uprowadzono do Strefy Gazy - 19-letnia Noa Marciano, 18-letnia Liri Albag, Ori Megidish, Daniel Peretz, 19-letnia Naama Levi, 19-letnia Karina Ariev i 19-letnia Agam Berger. Sprzęt łączności oraz komputery bazy zostały zniszczone w ciągu pierwszej godziny ataku.

Żołnierze z elitarnego 13 Batalionu z 1 Brygady "Golani" kontynuowali walkę, dzięki czemu terroryści nie zdołali opanować całej bazy Nachal Oz. Z tego batalionu zginęli: 23-letni kapitan Dekel Swisa (dowódca kompanii), 21-letni sierżant sztabowy Dor Lazimi (dowódca drużyny), 20-letni sierżant sztabowy Nehorai Levi Amitay (dowódca drużyny), 21-letni sierżant sztabowy Jishai Fitussi, 21-letni sierżant sztabowy Daniel Mosze-Danino, 20-letni sierżant sztabowy Dvir Zakai, 20-letni sierżant sztabowy Ja'ad Ben-Jakov, 20-letni sierżant sztabowy Idan Raz, 20-letni sierżant sztabowy David Rathner, 20-letni sierżant sztabowy Lior Azizov, 21-letni sierżant Naor Sivoni, 21-letni sierżant Jakir Levi, 20-letni sierżant Adir Ishto Bogla, 19-letni sierżant Barak Ben-David, 20-letni sierżant Ori Karmi, 20 letni sierżant Tomer Barak, 19-letni sierżant Itamar Cohen, 20-letni sierżant Itai Ofek Galisco, 19-letni kapral Roey Perry, 19-letni kapral Ilai Bar-Sadeh, 21-letni kapral Haviv Qyan i 20-letni kapral Nethanel Joung. Z 51 Batalionu z Brygady "Golani" zginęli: 20-letni sierżant sztabowy Szlomo Reszetnikow i 21-letni sierżant sztabowy Beniamin Taka Tashgar. Natomiast z personelu bazy zginęli: 19-letnia kapral Shai Ashram , 19-letnia Osher Barzilay, 19-letni Ido Binenstock, 21-letni Dor Jarchi, 20-letni Elroi Ben Szitrit, 19-letnia Roni Eshel i 19-letni kapral Boaz Menasze Joggev.

Po dziesięciu godzinach nieustannej walki do bazy Nachal Oz dotarły pierwsze posiłki, które udzieliły wsparcia ocalałym żołnierzom z Brygady "Golani". Na drodze dojazdowej do bazy w walce zginęli: 21-letni porucznik Idan Balui, 19-letni Tomer Leibovitz (75 Batalion Pancerny), 26-letni major Abraham Hobelashvili (33 Batalion "Caracal" z 512 Brygady Terytorialnej "Paran") i 23-letni sierżant pierwszej klasy Jawad Amer (z 300 Dywizji Terytorialnej "Baram"). Dalsze wsparcie zapewnili spadochroniarze oraz członkowie jednostek sił specjalnych Duvdevan (wyspecjalizowani w działaniach w arabskich miastach w przebraniu za Arabów) i Maglan (wyspecjalizowani w działaniach głęboka na tyłach wroga). Po zabezpieczeniu bazy, ewakuowano ocalałych i rannych.

Bitwa o bazę Nachal Oz jest uznawana za jedną z najcięższych bitew stoczonych pierwszego dnia wojny. Ponowne uruchomienie bazy nastąpiło 5 listopada, w 30 dni po bitwie.

------------------------------------------

MASAKRA W KIBUCU NACHAL OZ

W odległości 200 metrów na południe od wojskowej bazy Nachal Oz, po drugiej stronie drogi nr 25, znajduje się kibuc Nachal Oz. Został on założony w 1951 roku, a w 2021 roku liczył 471 mieszkańców. Lokalna gospodarka opiera się na rolnictwie - uprawy marchwi, bawełny i pszenicy. Poza tym jest tutaj duże gospodarstwo mleczne z 600 krowami oraz kurniki. Z przemysłu są dwie firmy. Aozac produkuje metalowe elementy, a OzVision rozwiązania łączące kamery monitoringu z sieciami. Przy kibucu powstała elektrownia słoneczna. W kibucu jest jadalnia, dom kultury, boisko sportowe, basen pływacki oraz żłobek i przedszkole. Starsze dzieci są dowożone do szkoły podstawowej w kibucu Sa'ad lub szkół średnich w Netivot i Sderot. W 2014 r. w kibucu Nachal Oz utworzono roczną szkołę przygotowującą do służby wojskowej dla dziewcząt i chłopców. Szkołę prowadzi religijny ruch Mirtim. W odległości 400 metrów na zachód przebiega granica Strefy Gazy, z tego powodu kibuc stanowi pierwszą linię obrony.

W ataku terrorystycznym z dnia 7 października 2023 roku, w kibucu Nachal Oz zginęło co najmniej 12 cywilów oraz 11 izraelskich żołnierzy, a około 8 osób uprowadzono do strefy. Listy ofiar wciąż nie są kompletne, ponieważ ze względu na trwającą wojnę nie opublikowano oficjalnych raportów.

Rankiem 7 października terroryści rozpoczęli ostrzał rakietowy ze Strefy Gazy, a oddział bezpieczeństwa zajął stanowiska obronne wokół kibucu. W tym czasie oddziały szturmowe Hamasu sforsowały ogrodzenie graniczne i około 40-50 ciężko uzbrojonych terrorystów jako pierwsi weszli na terytorium Izraela, biegnąc w stronę pobliskiej wojskowej bazy Nachal Oz. Równocześnie druga grupa licząca około 40-50 terrorystów zaatakowała kibuc Nachal Oz. W jego sąsiedztwie zamordowali tajlandzkiego pracownika Anucha Sophakun.

Terroryści stoczyli krótką bitwę ze strażnikami przy głównej bramie wjazdowej. Słabo uzbrojeni i nieliczni obrońcy nie byli w stanie powstrzymać komandosów Hamasu, którzy bardzo szybko wdarli się do kibucu, przejmując nad nim całkowitą kontrolę. Krótko potem kibuc został pozbawiony energii elektrycznej, a po jakimś czasie zanikła łączność telefonii komórkowej. Z sąsiedniej bazy wojskowej przedarł się do kibucu transporter opancerzony z kilkoma żołnierzami, którzy podjęli próbę ratowania cywilów. Byli to żołnierze z 13 Batalionu z Brygady "Golani". Spośród nich zginął 20-letni sierżant sztabowy Roi Bareket. Uprowadzeni do Gazy zostali: 25-letni major Szilo Har-Even i 21-letni sierżant Matan Angrest. Terroryści przeszukiwali dom po domu, mordując większość znalezionych osób, a niektórych uprowadzając do Strefy Gazy. Bardzo szybko dymy płonących domów wskazały całej okolicy, że kibuc Nachal Oz upadł. Ocenia się, że do kibucu weszło około 100 terrorystów.

Zamordowani zostali: 48-letni Ran Poslushni, 87-letni Haim Livne, 18-letnia Maayan Idan, Szoszana Brosh, 22-letni kapral Nativ Kotzro, 17-letni Tomer Arava, Dikla Arava, 47-letni Noam Eliakim, 54-letni Janiv Zohar, 49-letnia Jasmin Zohar, 20-letnia Keshet Zohar i 18-letnia Tchelet Zohar. Wiele ciał nie zostało jeszcze zidentyfikowanych. 85-letni Szlomo Ron zapewnił ocalenie swojej żonie, dwóm córkom i wnukowi, każąc im pozostać w schronie, podczas gdy on sam siadł na kanapie w salonie, mając nadzieję, że terroryści uznają, że jest tam sam i nie będzie szukali jego rodziny. Terroryści zastrzelili go na miejscu i opuścili dom. Swoim odważnym czynem ochronił życie swoich bliskich. Uprowadzeni do Gazy zostali: 59-letnia Judith Raanan i 17-letnia Natalie Raanan, 51-letni Tsachi Idan, 84-letnia Elma Avraham, 19-letnia Daniel Gilboa, 46-letni Omri Miran, 8-letnia Ela Eliakim, 15-letnia Dafna Eliakim i 19-letni Itaj Chen.

Jako pierwsza, zadanie przebicia się do kibucu Nachal Oz i przeprowadzenia akcji ratunkowej, otrzymała jednostka komandosów Maglan, która specjalizuje się w działaniach za liniami wroga. Szli oni na samym przodzie kolumny wojska idącej z odsieczą i jako pierwsi weszli do opanowanego przez terrorystów kibucu. Jako pierwszy zginął w walce 21-letni sierżant Afik Rozental. Pozostali komandosi przeprowadzili wtedy brawurowy atak, wykazując się niezwykłą odwagą i opanowaniem w obliczu przeważających sił wroga. Dzięki temu zdołano wedrzeć się do kibucu, otwierając drogę dla kolejnych oddziałów. W tym starciu zginęli: 23-letni kapitan Jiftach Javetz i 26-letni major Chen Buchris. Przy jednym z zabitych komandosów znaleziono ciała pięciu zabitych terrorystów. Następnie do kibucu dotarli żołnierze z 890 Batalionu Spadochroniarzy, a za nimi jednostka zwiadowcza z Brygady "Givati". Stoczyli oni 12-godzinną bitwę o wyzwolenie i oczyszczenie kibucu. W walkach zginęła jeszcze 20-letnia sierżant Jarin Marie Peled (wojskowy medyk). O tych starciach istnieje wiele opowieści. Między innymi historia koordynatora bezpieczeństwa, który uratował chłopca przed rozstrzelaniem.

Po ustaniu walk, ewakuowano wszystkich mieszkańców kibucu.

------------------------------------------

MASAKRA W KIBUCU ALUMIM

W odległości 1,2 km na południowy zachód od kibucu Sa'ad znajduje się religijny kibuc Alumim. Został on założony w 1966 roku, a w 2021 roku liczył 531 mieszkańców. Tutejsza gospodarka opiera się na rolnictwie - uprawy marchwi, ziemniaków, a także awokado i owoce cytrusowe. Część upraw jest organiczna (marchwi, ziemniaków i papryki). Kibuc posiada własne chłodnie do przechowywania płodów rolnych oraz nowoczesną pakownię. W osadzie jest także gospodarstwo mleczne i ferma drobiu. W kibucu jest jadalnia, dom kultury, synagoga, boisko sportowe, basen pływacki oraz żłobek i przedszkole. Starsze dzieci są dowożone do szkoły podstawowej w kibucu Sa'ad lub szkół średnich w Netivot i Sderot. W odległości 3,5 km na zachód przebiega granica Strefy Gazy, z tego powodu kibuc stanowi pierwszą linię obrony.

W ataku terrorystycznym z dnia 7 października 2023 roku, w kibucu Alumim zginęło co najmniej 13 cywilów, a 4 osoby uprowadzono do strefy. Podczas oczyszczania kibucu i jego okolicy z terrorystów zginęło 5 izraelskich żołnierzy i policjantów. Listy ofiar wciąż nie są kompletne, ponieważ ze względu na trwającą wojnę nie opublikowano oficjalnych raportów.

Rankiem 7 października terroryści rozpoczęli ostrzał rakietowy ze Strefy Gazy, a liczący 2 osób oddział bezpieczeństwa zajął stanowiska obronne wokół kibucu. W sąsiedztwie kibucu znajdowała się bateria systemu obrony przeciwrakietowej Iron Dome, dlatego bardzo głośne były odpalenia kolejnych rakiet i ich eksplozje w powietrzu. O godz. 6:45 do kibucu dotarło ostrzeżenie, że w pobliżu Alumim dostrzeżono uzbrojonych terrorystów poruszających się na motocyklach. Cały oddział bezpieczeństwa był już wówczas zmobilizowany, a dołączył do nich członek kibucu, Ohad Braverman, który trzy miesiące wcześniej ukończył zasadniczą służbę wojskową w taktycznej jednostce ratowniczej.

O godz. 7:00 do głównej bramy wjazdowej kibucu podjechało motocyklami około 10 terrorystów. Podjęli oni nieudaną próbę otwarcia bramy, po czym objechali kibuc i zamordowali tajlandzkich oraz nepalskich pracowników Phiruna Thanonphim, Chairat Sanusan i Nanthawat Pinjai. Następnie terroryści zaatakowali tylną bramę, przez którą przedostali się na teren obory mlecznej. Stamtąd dotarli do głównej bramy wjazdowej, którą otworzyli od środka. W ten sposób do kibucu weszło kolejnych około 20 terrorystów. Próbowali oni wejść do części mieszkalnej osady, zostali jednak odepchnięci przez oddział bezpieczeństwa. W rezultacie tego terroryści skierowali się do części gospodarczej, gdzie były mieszkania pracowników zagranicznych z Nepalu i Tajlandii. Zostali wtedy zamordowani: Rajesh Kumar Swarnakar, Aanand Sah, Singh Dhami Lokendra, Rajan Phulara, Dipesh Raj Bista, Prabesh Bhandari, Narajan Prasad Neupane, Ashish Chaudhary, Padam Thapa i Ganesz Kumar Nepali. Wiadomo, że kilkoro zostało uprowadzonych do Strefy Gazy, jednak wciąż trwa identyfikacja ciał i listy nie są kompletne. Potwierdzono uprowadzenie nepalskiego pracownika Bipin Joshi. Następnie terroryści udali się do gospodarstwa mlecznego, gdzie podpalili silos, podziurawili pociskami zbiorniki na mleko, spalili znajdujące się tam maszyny i spowodowali wiele innych zniszczeń. Przez cały ten czas trwała wymiana ognia z oddziałem bezpieczeństwa, którego dwóch członków zostało rannych. Ewakuowano ich do domu mieszkanki kibucu, która pracowała jako położna w Szpitalu Soroka. Opiekowała się ona rannymi, udzielając im pierwszej pomocy medycznej.

Przez cały ten czas terroryści kontrolowali przebiegającą przy kibucu drogę nr 232. W pewnym momencie do kibucu podjechało kilka samochodów z osobami uciekającymi z pobliskiego kibucu Be'er i festiwalu muzycznego Nova. Uciekający myśleli, że w osadzie Alumim znajdą bezpieczne schronienie, tymczasem przy bramie wjazdowej przywitał ich ogień z karabinów terrorystów. Z czasem, wzdłuż drogi zaczęło przybywać wraków rozbitych i spalonych samochodów.

O godz. 12:00 do kibucu Alumim dotarły pierwsze jednostki z odsieczą. Była to jednostka Metzada (jednostka taktyczna izraelskiej służby więziennej wyspecjalizowana w odbijaniu zakładników i operacjach specjalnych) oraz ochotnicy policji i inni żołnierze, którzy przyłączyli się do nich po drodze. Podczas przebijania się do kibucu zginął 21-letni starszy sierżant Juval Ben-Jaakov z 77 Batalionu z 7 Brygady Pancernej. Po wejściu na teren kibucu starli się oni z terrorystami, którzy okopali się w publicznym parku.

Mniej więcej o godz. 12:30 na teren kibucu weszła kolejna grupa kilkudziesięciu uzbrojonych terrorystów, która zajęła obszar pakowni i magazynów. Walka z nimi trwała kilka kolejnych godzin. W tym czasie do kibucu dotarła jednostka Shaldag (elitarna jednostka sił specjalnych wyspecjalizowana w tajnych operacjach), jednostka Jahalom (jednostka sił specjalnych wyspecjalizowana w działaniach inżynieryjnych) i jednostka Jasam (jednostka patrolowa policji wyspecjalizowana w tłumieniu zamieszek). Wyeliminowali oni większość terrorystów, a gdy pozostali zaczęli uciekać w kierunku Strefy Gazy, wezwali helikopter szturmowy AH-64 "Apache", który wyeliminował resztę na polach poza kibucem.

W walkach w kibucu zginęli: 22-letni kapitan Cohen Etai (dowódca drużyny w jednostce Jahalom), 24-letni sierżant pierwszej klasy Jishai Slotky i 31-letni starszy sierżant rezerwy Noam Slotky (obaj ochotnicy) oraz 45-letni starszy sierżant sztabowy Ido Rosental (jednostka Shaldag). Do Strefy Gazy uprowadzono 24-letniego policjanta Rana Gvili (jednostka Jasam). Po zabezpieczeniu okolicy, wszystkich mieszkańców kibucu Alumim ewakuowano na północ, do miasta Netanja.

Podczas przeszukiwania ciał zbitych terrorystów znaleziono dokumenty zawierające szczegółowe instrukcje dotyczące zajęcia kibucu Alumim. Hamas zaplanował tam masakrę cywilów oraz uprowadzenie niektórych osób do strefy. Wzięty do niewoli terrorysta zeznał podczas przesłuchań, że otrzymał rozkazy przewidujące ścinanie głów cywilom oraz gwałty kobiet w kibucu Alumim. Rozkazy mówiły o "maksymalizacji liczby zabójstw, wzięcia zakładników, odparcia sił bezpieczeństwa i oczekiwania na dalsze rozkazy".

------------------------------------------

ATAK NA BAZĘ PAGA POST

W odległości około 2 km na zachód od kibucu Alumim znajduje się wojskowa baza Paga Post. Jest ona położona na wschód od wzgórza Tel Hemer, na której znajduje się pomnik alianckich żołnierzy sił ANZAC, którzy podczas I wojny światowej zginęli w bitwie o Gazę. Okoliczny teren jest mocno pofałdowany, a pomiędzy wzgórzami są wadi strumieni Sehaf i Sha'arta. Są tutaj rezerwaty przyrody Shemurat Mikhrot Be'eri i Be'eri Crater. Baza wojskowa Paga Post znajduje się w odległości 600 metrów od granicy Strefy Gazy. Baza jest siedzibą centrum monitoringu oraz jednostki wywiadu pola walki. W bazie znajduje się maszt komunikacyjny, a od strony zachodniej są umocnione pozycje dla kilku czołgów i transporterów opancerzonych. Stacjonowała to kompania piechoty zmechanizowanej 13 Batalionu z 1 Brygady "Golani".

W ataku terrorystycznym z dnia 7 października 2023 roku, w wojskowej bazie Paga Post zginęło co najmniej 11 izraelskich żołnierzy. Listy ofiar wciąż nie są kompletne, ponieważ ze względu na trwającą wojnę nie opublikowano oficjalnych raportów.

Rankiem 7 października terroryści rozpoczęli ostrzał rakietowy ze Strefy Gazy. Równocześnie w bazie wojskowej Paga Post ogłoszono alarm, a pozycje obronne zajęli żołnierze z 13 Batalionu. Stoczyli oni wielogodzinną walkę z terrorystami, ale dzięki ich ofiarnej obronie baza nie została zdobyta przez wroga. W walce zginęli: 23-letni kapitan Dekel Swisa, 21-letni sierżant sztabowy Itamar Ben-Jehuda, 20-letni sierżant sztabowy Lior Azizov, 20-letni starszy sierżant Idan Raz, 21-letni sierżant Jakir Levy, 20-letni sierżant Tomer Barak, 20-letni sierżant Itai Ofek Galisco, 19-letni sierżant Ido Binenstock, 19-letni sierżant Itamar Cohen, 21 letni kapral Haviv Qyan i 19-letni kapral Roey Perry.

------------------------------------------

MASAKRA W KIBUCU BE'ERI

W odległości 1,8 km na południowy zachód od kibucu Alumim znajduje się kibuc Be'eri. Został on założony w 1946 roku, a w 2021 roku liczył 1047 mieszkańców. Tutejsza gospodarka opiera się na rolnictwie. Uprawiana jest tu między innymi jojoba, która chroni przed erozją i pustynnieniem gleby. Oleje pozyskiwane z nasion jojoby są wykorzystywane jako składniki kosmetyków i leków. Jest tu także mleczarnia produkująca sery. Firma Hinoman rozwija innowacyjne uprawy warzyw i wodorostów przy użyciu zrównoważonej hydroponiki. Z przedsiębiorstw w kibucu działa drukarnia Be'eri Printing, której roczny obrót wynosi setki milionów szekli. W kibucu jest jadalnia, dom kultury, synagoga, boisko sportowe, basen pływacki oraz żłobek i przedszkole. Starsze dzieci są dowożone do szkoły podstawowej w kibucu Sa'ad lub szkół średnich w Netivot i Sderot. W odległości 3,5 km na północny zachód przebiega granica Strefy Gazy, z tego powodu kibuc stanowi pierwszą linię obrony.
W pobliżu kibucu znajduje się kilka atrakcji turystycznych. Na północ od kibucu znajduje się rezerwat przyrody Shemurat Mikrot Be'eri, który jest główną atrakcją zimą, w okresie kwitnienia ukwiałów. Przez ten obszar przepływa strumień Sahaf. Na północny zachód od kibucu teren jest mocno pofałdowany. Obszar ten chroni rezerwat przyrody Be'eri Crater. Natomiast po stronie zachodniej rozciąga się zalesiony obszar, w którym można znaleźć pozostałości opuszczonej kopalni soli z czasów brytyjskiego Mandatu Palestyny, pomnik alianckich żołnierzy sił ANZAC z czasów bitwy o Gazy podczas I wojny światowej, oraz brytyjskie magazyny amunicji z okresu II wojny światowej. W całej okolicy są wytyczone trasy rowerowe oraz szlaki dla pieszych wycieczek rodzinnych.

W ataku terrorystycznym z dnia 7 października 2023 roku, w kibucu Be'eri zamordowano co najmniej 130 cywilów, a 24 osoby uprowadzono do strefy. Podczas oczyszczania kibucu i jego okolicy z terrorystów zginęło 24 izraelskich żołnierzy i policjantów. Listy ofiar wciąż nie są kompletne, ponieważ ze względu na trwającą wojnę nie opublikowano oficjalnych raportów.

Rankiem 7 października terroryści rozpoczęli masowy ostrzał rakietowy ze Strefy Gazy, a oddział bezpieczeństwa zajął pozycje obronne wokół kibucu. W tym samym czasie, na wysokości kibucu doszło do kilku przełamań bariery granicznej i na terytorium Izraela wkroczyli ciężko uzbrojeni terroryści. Ponad stu terrorystów z Batalionu Nuseirat Hamasu zaatakowało kibuc Be'eri. Atakiem dowodził terrorysta Abed al-Rahman. W krótkim czasie dołączyły do nich Bataliony Narodowego Oporu, które są zbrojnym skrzydłem Demokratycznego Frontu Wyzwolenia Palestyny. Jeszcze na zewnątrz kibucu został zamordowany 60-letni Hillel Zalmanowicz, który wybrał się na przejażdżkę rowerem. W pobliżu zabito tajlandzkich pracowników: Parinya Tamkang, Sattawat Phiaaia i Anucha Sophakun.

O godz. 7:10 pod główną bramę wjazdową do kibucu podjechało kilka motorów i pojazdów terenowych z ciężkimi karabinami maszynowymi na dachu. Było to około 70 ciężko uzbrojonych terrorystów. Naprzeciw nich stanęło 5 członków oddziału bezpieczeństwa, którzy podjęli rozpaczliwą próbę utrzymania zamkniętej bramy wjazdowej. Walczyli dzielnie, ale nie mieli żadnych szans i do kibucu Be'eri wdarli się terroryści. Według zapisów kamer monitoringu, terroryści wdarli się do kibucu w trzech różnych miejscach - od głównej bramy wjazdowej, od tylnej bramy rolniczej i poprzez wyłom uczyniony w ogrodzeniu. W ten sposób cały kibuc Be'eri dostał się w ręce terrorystów, którzy zaczęli chodzić od domu do domu, rozstrzeliwując znalezionych mieszkańców. Niektóre z domów podpalano. Terrorystom towarzyszyli dziennikarze z ekipą filmową, którzy dokumentowali atak i później ogłosili go jako wielkie zwycięstwo Palestyny. Wielu mieszkańców próbowało ukryć się w bezpiecznych pomieszczeniach w swoich domach, ale terroryści wysadzali drzwi do tych pomieszczeń i zabijali osoby znajdujące się w środku. Około 50 osób zebrano w jadalni kibucu jako zakładników, a innych uprowadzono do Strefy Gazy. Na nagraniach video widać zakładników prowadzonych boso ulicami kibucu. Doszło do aktów gwałtu oraz morderstw na dzieciach i osobach starszych. Na jednym z nagrań widać zwłoki ciągnięte przez terrorystów za jadącym samochodem. Gdy do kibucu dotarła druga fala terrorystów, osada została ograbiona niemal z wszystkiego. Do Strefy Gazy zabierano rowery, telewizory i wszystkie inne wartościowe przedmioty. Usiłowano zabrać także traktor i inny sprzęt rolniczy.

Zamordowani zostali: 88-letnia Hanna Kritzman, 85-letnia Szoszana Karasenti, 84-letni Raffi Mordo, 80-letni Albert Avlom Miles, 80-letni Abraham Mils, 80-letni Ronnie Levy, 77-letni Jossi Aptalon, 76-letnia Tamar Sochman, 76-letni Mordechai Naveh, 76-letni Icchak Siton i 73-letnia Hanna Siton, 75-letni Joram Bar-Sinai, 74-letnia Vivian Silver, 73-letnia Jona Cohen, 73-letnia Meni Godard, 72-letni Itzhak Cozin, 72-letni Chaim Zohar, 72-letni David Carol, 72-letni Zeev Haker i 68-letnia Zehava Haker, 71-letni Raffi Svirski i 70-letnia Orit Svirski, 70-letni Sami Keidar, 68-letnia Pessy Cohen, 68-letni Adi Dagan, Chava Ben-Ami, 66-letni Szmulik Weiss i 65-letnia Judith Weiss, 66-letni Avshalom Haran, 66-letnia Neta Adrian, 66-letnia Galit Carbone, 65-letnia Jehudit Itzhaki, 65-letnia Maajan Bar, 65-letnia Majana Herszkowitz, 65-letni Evyatar Kipnis i 60-letnia Lilach Kipnis, 64-letnia Marcel Frailich, 63-letnia Ajelet Godard, 63-letnia Mezzi Bachar, Geula Bachar, Dana Bachar i 15-letni Carmel Bachar, 62-letni Tal Bira, 61-letni Avi Mor, 59-letnia Silvia Ohayon, Avi Moore, 69-letni Avia Hetzroni i Ajala Hetzroni, oraz 12-letnia Liel Hetzroni i 12-letni Janai Heler Hetzroni, Jona Fricker, 65-letni Juval Bar, 56-letni Ziv Shoffen, 58-letni Igor Lusev i Marina Lusev, 55-letni Gil Buyum, 54-letnia Narkis Hand, 54-letni Eric Kraunik, 54-letni Oron Bira i 51-letnia Jasmin Bira oraz 22-letnia Tair Bira i 15-letnia Tahel Bira, 50-letnia Jonat Or, 50-letni Haggai Avni, 49-letni Tal Siton, 49-letnia Loreta Alacre, 48-letnia Hagit Refaeli Mishkin, 48-letnia Lianne Sharabi, Mati Weiss i Amir Weiss, 45-letni Chen Even i 44-letnia Rinat Even oraz 16-letni Alon Even i 14-letni Ido Even, 43-letni Eitan Hadad, 43-letni Ohad Cohen, 42-letni Dan Ganot, 41-letni Jonatan Rappaport, 39-letni Szachar Zemach, 37-letni Tomer Shpirer, 37-letni Noj Szosz, 34-letni Daniel Levy, Inbar Buyum, 32-letni Benjamin Trakeniski, 22-letnia Amit Mann, 21-letni Dor Rider, 18-letnia Tchelet Fishbein, 16-letni Lior Tarszanski, 16-letnia Noja Sharabi, 13-letnia Jahel Sharabi i 10-miesięczna Mila Cohen. Zamordowani zagraniczni pracownicy to Sujit Nisanka (z Sri Lanki) i 42-letni Paul Vincent Castelvi (z Filipin).

Do Gazy uprowadzono: 70-letnia Ofra Kedar, 68-letni Dror Kaplun, 67-letnia Szoszan Haran, 56-letni Ilan Weiss i 53-letnia Shiri Weiss oraz 18-letnia Noga Weiss, 53-letni Jossi Sharabi, 53-letni Eitan Levy, 52 letnia Szaron Avigdori i 12-letnia Noam Avigdori, 51-letni Eli Sharabi, 48-letni Dror Or oraz 17-letni Noam Or i 13-letnia Alma Or, 38-letni Tal Szoham i 38-letnia Adi Szoham oraz 8-letni Nave Szoham i 3-letni Jahel Gani Szoham, 35-letnia Nutthawaree Munkan (z Tajlandii, była w zaawansowanej ciąży), 30-letni Itaj Svirski, 17-letni Ofir Engel, 16-letni Amit Shani, 13-letnia Hila Szoszani-Rotem i 8-letnia Emily Hand.

Jako pierwsi z odsieczą do kibucu Be'eri przybył oddział rezerwowy jednostki sił specjalnych Sheldag. Było to 20 komandosów, którzy o godz. 8:37 wylądowali helikopterem przy kibucu i włączył się do walki. W starciach zginął 24-letni porucznik Szilo Cohen z tej jednostki, a drugi żołnierz został ranny. Prowadzili oni walkę przy głównej bramie wjazdowej do kibucu, ale wobec przewagi przeciwnika, byli zmuszeni do wycofania się w miejsca, gdzie intensywność walk była mniejsza. W międzyczasie do kibucu przyjechał wojskowym jeepem oficer Mossadu, 41-letni kapitan rezerwy Meir Elhanan Clemanzon. Wraz ze swoim bratem i siostrzeńcem zdołali przez 15 godzin ewakuować z kibucu Be'eri ponad 100 cywilów. Pod koniec akcji ratunkowej kapitan Clemanzon zginął w wyniku ostrzału terrorystów.

W kilka godzin po rozpoczęciu ataku, przy kibucu Be'eri został trafiony rakietą ciężki śmigłowiec transportowy Sikorsky CH-53D "Jasur". Rakieta uderzyła w lewy silnik, jednak piloci zdołali bezpiecznie wylądować na otwartym polu. Z helikoptera ewakuowano całą załogę i 50 spadochroniarzy (zatwierdzona maksymalna pojemność to 33 żołnierzy, ale w sytuacji awaryjnej pominięto wszystkie procedury). Gdy wszyscy opuścili helikopter, został on trafiony drugą rakietą przeciwpancerną i stanął w ogniu. Żołnierze natychmiast włączyli się do walki.

Stopniowo od strony kibucu Sa'ad zaczęły docierać kolejne posiłki, ale dopiero po 12 godzinach dotarły rzeczywiście konkretne siły, mogące przeciwstawić się terrorystom. Były to elementy 77 Batalionu z 7 Brygady Pancernej, jednostka sił specjalnych Shayetet 13, 890 Batalion z Brygady Spadochronowej, jednostka antyterrorystyczna policji Matpa, jednostka szkoleniowa sił antyterrorystycznych Lotar, oddział służby więziennej i wiele innych, które pod dowództwem generała Baraka Hirama włączyły się w ciężkie walki. Terroryści zabarykadowali się w wielu budynkach z zakładnikami, a ich odbijanie za każdym razem było skomplikowaną operacją. Akcję odbijania zakładników ze stołówki przeprowadziła jednostka Lotar. W akcji tej zginęli: 28-letni major rezerwy Roee Negri, 30 letni kapitan Sagi Golan i 25-letni sierżant pierwszej klasy Omri Belkin. Zginął tam także 31-letni major rezerwy David Haim Meir z jednostki sił specjalnych Sayeret Matkal.

Oczyszczanie kibucu ukończono dopiero po dwóch dniach, popołudniem w poniedziałek 9 października. W walce zginęli z 890 Batalionu z Brygady Spadochronowej: 20-letni sierżant sztabowy Ilaj Gamzo, 21-letni sierżant Walentin Ghnassia i 19-letni sierżant Ariel Ohana. Z jednostki sił specjalnych Shayetet 13 zginęli: 42-letni podpułkownik Eli Ginsberg i 21-letni sierżant sztabowy Ofek Rousso. Z jednostki antyterrorystycznej policji Matpa zginęli: 39-letni Wadim Blich (dowódca plutonu) i 29-letni sierżant Eliran Abargil. Z 77 Batalionu z 7 Brygady Pancernej zginęli: 21-letni kapral Ofir Tasta i 19-letni sierżant Ariel Eliyahu. Z innych jednostek zginęli: 36-letni kapitan Itaj Jehoszua, 20-letni porucznik Jonatan Gutin, 34-letni sierżant sztabowy Boris Danilov, sierżant sztabowy Gadif Mologota, sierżant sztabowy Dor Mangadi, 23-letni sierżant pierwszej klasy Orel Alon, 20-letnia sierżant Jarin Mari Peled (ratownik medyczny), 22-letni sierżant Neria Ben-David i 20-letni kapral Idan Baruch. W bitwie zginęło 108 terrorystów.

Obszar kibucu Be'eri wciąż jest zamkniętą strefą wojskową. Wiadomo, że część budynków podpalili terroryści. W trakcie oczyszczania kibucu doszło do bardzo ciężkich starć, a izraelski czołg strzelał do budynków, w których byli ufortyfikowani terroryści. Jeden z ewakuowanych mieszkańców powiedział, że kibuc został "całkowicie zniszczony". Należy jednak podejść do tej wypowiedzi bardzo ostrożnie, gdyż była ona powiedziana w chwili dużych emocji.

Regionalny szef organizacji humanitarnej ZAKA, Jossi Landau powiedział, że około 80% ciał w kibucu Be'eri nosiło ślady tortur. Powiedział on, że znalazł "dwa stosy po dziesięcioro dzieci, które ze związanymi rękami na plecach zostały żywcem spalone". W kibucu doszło do przypadków ścinania głów, podrzynania gardeł i palenia ciał. Obraz masakry w kibucu Be'eri wciąż jest niekompletny, ponieważ nie ma oficjalnych raportów.

    Więcej informacji: Raport - Kibuc Beeri

------------------------------------------

MOSZAW KFAR MAIMON

W odległości 2,5 km na wschód od kibucu Be'eri znajduje się religijny moszaw Kfar Maimon. Został on założony w 1959 roku, a w 2021 roku liczył 427 mieszkańców. Gospodarka moszawu opiera się na rolnictwie. Przy osadzie jest elektrownia słoneczna. W moszawie jest jadalnia, dom kultury, synagoga, francuska szkoła średnia Lycée Thorani, przychodnia zdrowia, boisko sportowe oraz żłobek i przedszkole. Dzieci starsze są dowożone do szkół w sąsiednim mieście Netivot. Przy moszawie przebiega droga nr 2422. Z racji bliskiego sąsiedztwa ze strefą, moszaw wielokrotnie cierpiał wskutek ostrzału rakietowego i stanowi swoistą drugą linię obrony.

Gdy rankiem 7 października 2023 roku rozpoczął się atak terrorystyczny ze Strefy Gazy, oddział bezpieczeństwa zajął pozycje obronne w moszawie. Kfar Maimon nie został zaatakowany. Mieszkańców moszawu ewakuowano ze względów bezpieczeństwa.

------------------------------------------

WIOSKA KOMUNALNA TUSHIA

W bezpośrednim sąsiedztwie moszawu Kfar Maimon znajduje się religijna wioska komunalna Tushia. Została ona założona w 1958 roku, a w 2021 roku liczyła 859 mieszkańców. Większość osób zamieszkujących wioskę to młode rodziny z dziećmi. Najczęściej pracują oni w wolnych zawodach, a niektórzy są nauczycielami. Znaczna część usług komunalnych jest wspólna dla wioski Tushia i sąsiedniego moszawu Kfar Maimon.

Gdy rankiem 7 października 2023 roku rozpoczął się atak terrorystyczny ze Strefy Gazy, oddział bezpieczeństwa zajął pozycje obronne w wiosce. Tushia nie została zaatakowana. Mieszkańców wioski ewakuowano ze względów bezpieczeństwa.

------------------------------------------

MOSZAW SHOKEDA

W odległości 2 km na wschód od kibucu Be'eri znajduje się religijny moszaw Shokeda. Został on założony w 1957 roku, a w 2021 roku liczył 635 mieszkańców. Gospodarstwo moszawu opiera się na rolnictwie i mleczarstwie. W moszawie jest jadalnia, dom kultury, synagoga, przychodnia zdrowia, boisko sportowe oraz żłobek i przedszkole. Dzieci starsze są dowożone do szkół w sąsiednim mieście Netivot. Z moszawu wychodzi droga nr 2422. Na zachód od osady jest las Shokeda, który ze względu na kwitnące ukwiały w miesiącach zimowych stał się dużą atrakcją turystyczną. Z racji bliskiego sąsiedztwa ze strefą, moszaw wielokrotnie cierpiał wskutek ostrzału rakietowego i stanowi swoistą drugą linię obrony.

Gdy rankiem 7 października 2023 roku rozpoczął się atak terrorystyczny ze Strefy Gazy, oddział bezpieczeństwa zajął pozycje obronne w moszawie. Shokeda nie został zaatakowany. Mieszkańców moszawu ewakuowano ze względów bezpieczeństwa.

------------------------------------------

MASAKRA NA FESTIWALU MUZYKI SUPERNOVA

W dniach 6-7 października 2023 roku w pobliżu granicy Strefy Gazy odbywał się weekendowy festiwal muzyki transowej na świeżym powietrzu - Zgromadzenie Supernova Sukkot (Supernova Sukkot Gathering). Organizatorem spotkania była grupa pod nazwą Nova, nazywająca sama siebie Plemieniem Nova. Była to grupa młodych ludzi skupiona wokół muzyki transowej i psychodelicznej, którzy podzielali wyidealizowane poglądy wolności, miłości i jedności ludzi. Sam izraelski festiwal był wzorowany na festiwalu z Bahia w Brazylii, który odbył się w 2000 roku. Izraelska edycja odbywała się w zachodniej części pustyni Negew, w odległości 4,5 km od granicy Strefy Gazy. Samo wydarzenie ulokowano przy parkingu Re'im położonym przy drodze nr 232, w odległości 2,3 km na południowy zachód od kibucu Be'eri i 1,3 km na północny wschód od kibucu Re'im. Jest to uroczy obszar niewielkich wzgórz, pomiędzy którymi przepływa strumień Gerar. Organizatorzy zaplanowali festiwal na ostatni dzień świąt Sukkot (6 października) i na święto Simchat Tora (7 października). Ogłaszano go jako święto "przyjaźni, miłości i nieskończonej wolności". Miejsce festiwalu podzielono na trzy strefy: koncertową, pole kempingowe oraz obszar z jedzeniem. Frekwencja wynosiła około 3,5 tys. ludzi, w większości Izraelczyków w wieku 20-40 lat. Całe wydarzenie zabezpieczało około 70 policjantów.

W ataku terrorystycznym z dnia 7 października 2023 roku, na festiwalu muzycznym Supernova zamordowano co najmniej 347 cywilów i 17 policjantów, a około 40 osób uprowadzono do Strefy Gazy. Listy ofiar wciąż nie są kompletne, ponieważ ze względu na trwającą wojnę nie opublikowano oficjalnych raportów.

Rankiem 7 października terroryści rozpoczęli masowy ostrzał rakietowy ze Strefy Gazy. Pomimo to, zdecydowana większość uczestników festiwalu Supernova nie przerwała swego pobytu w tym miejscu. Około godz. 6:30 rano, w rejonie pola kempingowego wylądowało kilka paralotni. Nie wzbudziło to żadnych większych podejrzeń, gdyż młodzi ludzie myśleli, że jest to część festiwalowej zabawy. Krótko po tym, terroryści odcięli prąd elektryczny, przerywając muzykę i zabawę. Równocześnie na teren festiwalu weszło około 50 uzbrojonych terrorystów, strzelając do wszystkich wokoło. Ich agresję próbowali powstrzymać policjanci, musieli oni jednak ustąpić pod przewagą przeciwnika. Z policjantów zginęli: 49-letni Janin Sivan, 46-letni Aharon Arthur Marcovichi, 40-letnia Dvora Avraham, 38-letni Alik Pozdnyakov, 30-letni Shai El Knafo, Vitaly Karasik i 22-letnia Kim Dokarker.

Gdy uczestnicy festiwalu zaczęli w panice uciekać, nadjechały pojazdy terenowe z kolejnymi terrorystami, którzy zaczęli strzelać do uciekających samochodów. Przy wyjeździe z parkingu stanęli terroryści w mundurach izraelskiej armii i mordowali uciekających ludzi. Wzdłuż drogi nr 232 stanęły dziesiątki zniszczonych i płonących samochodów. Uciekający wzdłuż drogi chronili się w przydrożnych schronach, a terroryści zaczęli wrzucać do nich granaty ręczne. W otwartym terenie nie było wiele miejsc do ukrycia się, dlatego ludzie usiłowali schować się w krzakach, gdzie byli szybko znajdywani i zabijani. Wielu uczestników festiwalu kręciła filmy i udostępniała je w mediach społecznościowych prosząc o ratunek. Nagrania te stały się świadectwem tamtych dramatycznych wydarzeń. Podczas masakry terroryści dopuścili się gwałtów i okrutnych czynów na kobietach. Pracownicy organizacji humanitarnej ZAKA znaleźli zwłoki nagich kobiet z ranami kłutymi w dolnych częściach ciała. Masakra trwała do około godz. 12:00. Części uczestników imprezy udało się uciec przed masakrą. Rozproszyli się oni po całej okolicy, znajdując ukrycia w pobliskim lesie i sadzie pomarańczowym. Niektórym udało się dotrzeć do oddalonego o 8 km moszawu Patish.

Ne terenie festiwalu zostali zamordowani: 74-letni Motti Zoherman, 64-letni Avi Sasi, 58-letni Eric Perez, 50-letni Shai Shalev, 50-letni Abd Al-Karim Nasasra, 50-letni Khaled Al-Farajin, 48-letni Jonatan Richter, 48-letni Itzik Dahan, 48-letnia Tal Bartik, 45-letni Dedo Tzafir, 44-letni Avi Dadon, 42-letnia Karla Stelzer, 42-letnia Carla Stelzer Mendes, Shai Szalom Elior Musafi, 40-letnia Neta Boaziz Morali, Khaled Elfrahin (kierowca minibusa wożącego uczestników festiwalu), 39-letnia Einav Burstein, 38-letnia Liraz Asulin, 38-letni Aviv Eliyahu, 38-letnia Romi Eli Bernat, 38-letnia Sziran Ganon, 37-letni Szlomi Svidia, 37-letnia Julia Vakser, 36-letni Idan Edri, 35-letni Osher Vaknin (organizator festiwalu), 35-letni Michael Vaknin (organizator festiwalu), 34-letnia Gal Abdush, 34-letni Doron Bolds (food truck na festiwalu), 34-letnia Alisia Levin, 33-letnia Irit Konderov, 33-letnia Mercedes Amar, 33-letni Mosze Shuva, 32-letnia Einav Elkayam-Levy, 32-letni Bar Shechter (DJ na festiwalu), 32-letni Ram Sela (organizacja festiwalu), Hanan Amar, 32-letnia Adiel Twitto, 32-letnia Jenny Nisimboim Carmeli, 31-letni Daniel Braslavsky, Eldad Bergman, 31-letnia Eden Guez, Stav Gueta, 30-letni Nissim Levy, 30-letni Tomer Segev, 30-letni Nir Forti, Rinat Zigdon, Tal Katz, 29-letni Aviad Halevi, Segev Israel Kizner, 29-letni Ori Tchernichovsky, 29-letni Ilan Moshe Jaacov, 29-letni Omri Ram, 28-letni Szlomo Elijahu Alshich, 28-letni Arie Hefetz, Jonatan Chai Azulay, 28-letni Nitzan Goldenberg, 28-letni Lidor Levy, 28-letni Jaroslav Giler, 28-letni Johai Azulay, Ofer Udi, 28-letni Alexander Samoilov, 28-letni Jonathan Ken-Dror, 28-letnia Naama Moalem, 28-letnia Nitzan Rahum, 28-letni Szahar Mantzur, 28-letnia Szoham Jaakov Gherafi, 28-letni Janiv Macias Montano Antonio, 27-letni Eden David Moshe, 27-letnia Mapal Adam, 27-letni Elija Iluz, 27-letni Bar Lior Nakmoli, 27-letni Din Bar, 27-letnia Tamar Gutman, Ron Jehudai, 27-letni Nehoray Barak Ziv, 27-letni Dor Toar, 27-letni Or Ziv, 27-letni Dan Zomer, 27-letni Ben Binyamin Cohen, 27-letnia Hodaja David, 26-letni Oded Abargel, 26-letni Dor Avitan, 26-letnia Katia Tebgan, 26-letnia Bar Tomer, 26-letni Ziv Pepe Shapira, 26-letni Idan Herman, 26-letni Avidan Turgeman, 26-letnia Hilly Solomon, 26-letni Lior Tkach, 26-letni Noam Shay, 26-letni Alon Werber, 26-letni Gil Avni, 26-letnia Orija Litman Ricardo, 26-letni Dan Ben-Hamo, 26-letnia Ella Hamoy, 26-letnia Shani Gabay, 26-letni Liam Galon, 26-letni Mosze Saidian, 26-letni Idan Herman, 26-letnia Szenhav Jaakov Gherafi, 26-letni Gil Avni, 26-letni Hai Zfati, 25-letni Idan Dor, 25-letni Sean Deutchvili, 25-letni Evgeni Postel, Mark Peretz, 25-letni Daniel Sheinkerman, Liraz Nissan, 25-letni Jarden Buskila, 25-letni Ram Szalom, 25-letnia Juval Bar-On, 25-letni Omri Lavi, 25-letnia Rachel Dove, 25-letnia Szahar Gindi, 25-letnia Maja Puder, 25-letni Szalev Gal, 25-letni Steven Makarchenko, 25-letnia Mai Itzhaki, 25-letni Orel Abuhatzira, 25-letnia Shai Regev, 25-letni Sean Deutchvili, Daniel Ohana, 25-letnia Noam Shalom, 24-letni Ofek Aton, 24-letni Jarin Mosze Efraim, 24-letnia Gili Adar, 24-letni Oron Beiilin, 24-letni Naor Levy, 24-letnia Morija Or Swisa, 24-letnia Adi Margalit, Ofek Kimchi, 24-letnia Danielle Waldman, 24-letni Mor Cohen, 24-letni Liav Asayag, 24-letni Avraham Gilad Tiberg, 24-letni Gidon Chiell, 24-letni Eliran Mizrahi, 24-letni Daniel Goltman, 24-letnia Roni Shitrit, 24-letnia Bruna Valeanu, 24-letnia Laurie Vardi, 24-letni Roni Petrovski, Itay Zafrani, 24-letnia Tair David, 24-letni Jehuda Bachar, 23-letni Jonatan Rom, 23-letnia Noa Englander, 23-letni Oz Ezra, 23-letni Ido Perez, 23-letnia Stav Barazani, 23-letni Roni Polanov, 23-letnia Victoria Gorlov, 23-letni Matan Ekstein, Raz Bokovza, 23-letnia Shani Louk, 23-letnia Karin Journo, 23-letni Johaj Ben Zechariah, 23-letni Tomer Strosta, 23-letni Matan Znati, 23-letni Ilaj Nahman, 23-letnia Tiferet Lapidot, 23-letni Ben Ben-Zion Hassid, 23-letni Ofek Revia, 23-letni Nadav Bartal, 23-letni Gal Danguri, 23-letnia Maja Bitton, 23-letnia Szira Ajalon-Levy, 23-letnia Eden Ben-Rubi, 23-letni Ron Shemer, 23-letni Nir Madmon, Daniel Ohana, 23-letnia Karina Pritika, 23-letnia Alina Palhati, 23-letnia Rinat Hodia Zagdon, 23-letnia Linor Keinan, 23-letnia Amit Lahav, 23-letni Ron Shemer, 23-letni Matan Ekstein, 23-letni Mark Schindel, 22-letni Amit Magnezi, 22-letnia Szir Georgy, 22-letnia Michal Roimi, 22-letnia Karin Vernikov, Rotem Neumann, 22-letnia Noa Zender, 22-letni Sahar Ashuan, 22-letni Gabriel Ishay Barel, 22-letni San-Amnon Jaacobov, 22-letnia Szaked Habani, 22-letnia Raz Mizrahi, 22-letnia Lior Maimon, 22-letnia Rotem Rachel Levi, 22-letni Liel Eitah, 22-letnia Inbar Szem-Tov, Sasson Cohen, 22-letnia Ziv Frenkel, 22-letni Adam Ilaev, 22-letnia Lynn Daphne, 22-letni Niv Tel-Tzur, 22-letnia Kim Damti, 22-letnia Amit Levi, 22-letni Dan Ariel, Rotem Neumann, 22-letnia Ajelet Arnin, 22-letni Maor Graziani, 22-letnia Ron Zarfati, 22-letni Idan Haramaty, 22-letnia Noa Farage, 21-letni Eitan Snir, 21-letnia Margarita Gusak, 21-letnia Sofia Bongrat, Liel Gherafi, 21-letni Ben Fishman, 21-letnia Hadar Prince, 21-letni Elazar Samuelov, 21-letni Simon Vigdergauz, 21-letni Keshet Kasroti-Kalfa, 21-letni Shohm Bar, 21-letni Shohm Bar, 20-letnia Laor Abramov, 20-letni Elijahu Jaakov Bernstein, 20-letni Karin Schwartzman, 19-letni Amit Ben Avida, 19-letni Or Chaim Ben Hemo, Daniel Cohen, 19-letnia Liel Weinstein, Liron Barda, 18-letnia Szani Amin i 17-letnia Ruth Perez.

Podczas próby ucieczki drogą nr 232 zginęli: 57-letni Asaf Shlezinger (obsługa medyczna festiwalu), Lior Hadad Atias, Matan Mordechai Lior, Michael Joav, 48-letni Ran Szeffer, 47-letni Gabi Azulay, 45-letni Dedo Tzafir, 43-letni Lior Asulin, 43-letni Szahar Ben Naim, 42-letni Matan Elmalem, 41-letni Matias Burstein, 38-letnia Lilia Gurevich, 37-letni Mosze Vadi, 34-letnia Daniel Ben-Senior, 33-letni Mosze Szuva, 32-letni Hezi Hanom, 31-letni Ben Uri, 30-letni Sefi Genis, 30-letni Gal Navon, 29-letni Eljakin Nazarov, 29-letni Ilkin Nazarov, 29-letni Szimi Hajat, 29 letni Ziv Hajbi, 29-letni Dor Malka, 28-letni Barak Davidi, 28-letnia Szaron Refai, 28-letni Aviel Oren, 28-letni Segev Shushan, 27-letni Szoval Jaakov, 27-letnia Izabella Gandlin, 26-letni Jake Marlowe, 26-letnia Szani Ben-Ami, 26-letni Omri Ahrak, 26-letni Janiv Sarudi, 26-letni Icchak Levy, 25-letni Nevo Arad, 25-letni Szaron Gordeni, 25-letnia Norel Manzouri, 25-letnia Anita Lisman, 24-letni Guy Gabriel Levy, 24-letnia Sapir Bilmes, 24-letnia Szalev Madmoni, Ben Menashe Mizrahi, 24-letni Sagiv Baylin Ben Zvi, 24-letnia Dorin Atias, 24-letni Jehuda Bachar, 24-letnia Noam Efraim, 24-letni Amit David, 23-letni Benajahu Biton, 23-letnia Dana Patrenko, 23-letni Ben Bernstein, 23-letni Hannani Nidgelski Glazar, 23-letnia Tamar Goldenberg, 23-letni Dvir Rahamim, 23-letni Ranani Glazer, 23-letni Asaf Edbreg, 23-letnia Eden Naftali, 23-letni Awad Darawshe (obsługa medyczna festiwalu), 23-letnia Daniela Petrenko, 23-letni Ron Shemer, 23-letni Assaf Mordechai Adberg, 23-letnia Amit Lahav, 22-letnia Ajelet Arnin, 22-letnia Noa Farage, 22-letnia Libby Cohen Maguri, 22-letni Abu Amer El Razam Suhaib (kierowca minibusa wożącego uczestników festiwalu), 22-letnia Avija Ganot, 22-letnia Noa Shalom, 22-letnia Roja Manzouri, 22-letni Aner Elyakim Shapira, Limor Vaknin Permuter, 22-letni Aner Elyakim Shapira, 21-letni Joad Peer, Nanthawat Pinjai, 21-letnia Adi Rivka Majzel, 20-letni Amitaj Malihi, 20-letnia Tamar Samet i 18-letni Gideon Rivlin. Niektórym uciekającym udało się nawet daleko odjechać, jednak natrafiali na terrorystów i ginęli z ich rąk. Przy kibucu Be;eri zginęli w ten sposób: 24-letnia Maja Naim i 24 letni Lotan Abir. Przy kibucu Alumim zginęli: 31-letni Ben Shimoni i 24-letnia Gaja Halifa, a do strefy uprowadzono 23-letnią Romi Gonen. Przy kibucu Mefalsim zginęła 45-letnia Szaron Hirsch. Przy moszawie Jesza zginęli: 26-letni David Turgeman, 24-letni Ron Weinberg, 21-letnia Shir Jaron, Chen Ben Avi, Dor Nahum i 21-letni Dan Damri.

Dodatkowo do Strefy Gazy uprowadzeni zostali: 53-letni Icchak Gelerenter, 42-letni Chanan Jablonka, 40-letni Szlomi Ziv, 40-letnia Moran Stela Janai, 35-letni Uriel Baruch, 33-letni Or Levy, 30-letnia Orión Hernández Radoux, 30-letni Or Avinathan, 28-letnia Eden Zecharya, 28-letni Idan Shtivi, 28-letnia Amit Esther Buskila, 27-letni Ofir Tzarfati, 27-letni Elia Toledano, 27-letni Andrei Kozlov, 27-letnia Inbar Haiman, 27-letnia Inbar Haiman, 26-letnia Noa Argamani, 26-letni Guy Illouz, 25-letni Roni Krivoi, 24-letni Eljakim Libman, 24-letni Ori Danino, 24-letnia Eden Jerushalmi, 23-letni Eitan Abraham Mor, 23-letni Josef Ohana, 23-letni Eviatar David, 23-letni Polin Hersh Goldberg, 22-letni Omer Szem Tov, Almog Sarusi, 22-letni Omer Wenkert, 22-letni Bar Kupershtein, 22-letni Guy Gilboa-Dalal, 22-letni Alon Ohel, 21-letnia Mia Schem, 21-letni Almog Meir Jan, 21-letnia Maja Regev, 18-letni Liam Or, Elija Cohen i 18-letni Itaj Regev.

Izraelskie służby bezpieczeństwa skupiły swoją akcję ratunkową na kibucach, które padły ofiarą brutalnej agresji Hamasu. Dopiero później, bezzałogowy dron został skierowany na przelot wzdłuż drogi nr 232. Operatorzy drona zwrócili uwagę na dziesiątki wraków samochodu oraz teren festiwalu Supernova. Wtedy zrozumiano, że doszło tam do potwornej masakry. Natychmiast wysłano tam ekipy ratunkowe. Podczas przebijania się przez zasadzki terrorystów oraz przy oczyszczaniu terenu festiwalu zginęli: 20-letni sierżant sztabowy Nadav Biton (90 Batalion Brygady Givati), kapral Natan Lier Chai (94 Batalion Brygady Givati), 19-letni kapral Jaron Zohar (13 Batalion z Brygady Golani), 21-letni sierżant sztabowy Ofek Arbiv (Brygada Spadochronowa), 24-letni podporucznik rezerwy Ido Edri i 24-letni sierżant Noam Elimelech Rotenberg.

Wiele trudności było z odnalezieniem ludzi rozproszonych po całej okolicy. Wielu z nich nie reagowało na wezwania żołnierzy, gdyż wcześniej widzieli terrorystów w izraelskich mundurach mówiących po hebrajsku. Dlatego obawiali się wyjść ze swoich kryjówek.

Masakra na festiwalu Supernova była największym atakiem terrorystycznym w historii Izraela.

------------------------------------------

BITWA O KIBUC RE'IM

W odległości 3,5 km na południowy zachód od kibucu Be'eri znajduje się kibuc Re'im. Został on założony w 1949 roku, a w 2021 roku liczył 433 mieszkańców. Gospodarka kibucu opiera się na rolnictwie (sadownictwo i uprawy polowe) oraz hodowli zwierząt (gospodarstwo mleczne i kurniki). Z przedsiębiorstw jest tutaj zakład Isralaser Re'im, który obrabia metal wiązkami laserowymi. Natomiast zakład IsraBig produkuje matryce do tłoczenia. W kibucu jest jadalnia, dom kultury, przychodnia zdrowia, boisko sportowe, basen pływacki oraz żłobek i przedszkole. W odległości 4,5 km na północny zachód przebiega granica Strefy Gazy, z tego powodu kibuc stanowi pierwszą linię obrony.

Okoliczne tereny słyną z zakwitu ukwiałów w okresie zimowym, wobec czego kibuc oferuje także wynajem pokojów dla turystów. Na zachód od osady przepływa okresowy strumień Basor. Przy kibucu znajduje się skrzyżowanie Re'im, z którego drogą nr 232 jadąc na północny wschód dociera się do kibucu Be'eri, a drogą nr 234 jadąc na południowy wschód można dojechać do miasta Ofakim. Natomiast jadąc drogą nr 232 na zachód dojeżdża się do oddalonego o 600 metrów skrzyżowania Gama. Stąd droga nr 232 prowadzi na południe do bazy wojskowej Re'im i kibucu Magen, natomiast droga nr 242 prowadzi na zachód do kibucu Kissufim. W ten sposób osada Re'im zajmuje bardzo ważne strategicznie miejsce w pobliżu granicy Strefy Gazy.

W ataku terrorystycznym z dnia 7 października 2023 roku, w kibucu Re'im zamordowano co najmniej 19 cywilów, a 2 osoby uprowadzono do strefy. Podczas oczyszczania kibucu i jego okolicy z terrorystów zginęło 10 izraelskich żołnierzy i policjantów. Listy ofiar wciąż nie są kompletne, ponieważ ze względu na trwającą wojnę nie opublikowano oficjalnych raportów.

Rankiem 7 października terroryści rozpoczęli masowy ostrzał rakietowy ze Strefy Gazy, a oddział bezpieczeństwa zajął pozycje obronne wokół kibucu. W tym samym czasie, na wysokości kibucu doszło do kilku przełamań bariery granicznej i na terytorium Izraela wkroczyli ciężko uzbrojeni terroryści. Krótko potem około 100 napastników zaatakowało kibuc Re'im. Już na zewnątrz osady zmordowano tajlandzkich pracowników Jakkaphong Jantharasena, Bancha Dachtuyawat, Theerapong Klangsuwan i Nitikorn Sae Wang. Następnie terroryści zaatakowali główną bramę wjazdową do kibucu, gdzie napotkali na opór obrońców. Przez następnych kilka godzin kibuc był broniony przez sześcioosobowy oddział bezpieczeństwa. W walce zginęli: 36-letni Amin Ohanadov, 41-letni Musa Abu Sabila, 34-letni Elior Jifrach oraz 20-letni Guy Simhi, który był żołnierzem Dywizji Spadochronowej i przebywał w Re'im na przepustce świątecznej. Część terrorystów zdołała przedostać się do kibucu, gdzie zaczęli mordować napotkanych ludzi. Spłonęło kilka domów. Zamordowani zostali: 36-letni Osamah Ibrahim Abu Asa, Varda Haramati, Kobi Shmaya, Dvir Karp, 19-letni Osher Shmaya, Aviel Shalom Rahamim, Ido Ben Zino, Stav Kimchi, Asaf Fever i Amit Gabay. Uprowadzono do Strefy Gazy 34-letniego Elkana Bohbot i 19-letniego Roma Braslavskiego, chociaż kilka osób uważa się za zaginione i wciąż są ciała, których tożsamości nie ustalono.
Około godz. 10:00 do kibucu przybyła grupa ośmiu funkcjonariuszy policji, którzy natychmiast przyłączyli się do walki z terrorystami. Później policjanci udzielili pomocy około 30 młodym ludziom, którzy uciekali z masakry na festiwalu Supernova. Wpuszczano ich do kibucu i udzielano pierwszej pomocy. Z policjantów zginęli: 38-letni Alon Barad (z posterunku w Rahat) i 34-letni Malik Karim (z posterunku w Beer Szewie).

O godz. 11:00 do kibucu dotarły posiłki wojskowe. Były to elementy 13 Batalionu z Brygady "Golani", 77 Batalionu z 7 Brygady Pancernej, którym towarzyszyli żołnierze Brygady Komandosów. Walki przy oczyszczaniu kibucu i jego okolicy trwały do godzin nocnych. Ostatnich dwóch terrorystów odnaleziono w kibucu 10 października. W walce zginęli: 44-letni pułkownik Roey Josef Levy (Brygada Komandosów), 24-letni kapitan Jotam Ben-Basat (dowódca drużyny w Brygadzie Komandosów), 29-letni major Mordechai Shamir (jednostka rozpoznawcza Sayeret z Brygady Golani), 27-letni major Uriel Avraham (policja graniczna), 21-letni sierżant Ido Harush (77 Batalion 7 Brygady Pancernej), 20-letni sierżant Shalev Baranes (13 Batalion Brygady Golani), 19-letni kapral Szoham Szlomo Nidam (13 Batalion Brygady Golani), 19-letni kapral Jaron Zohar (13 Batalion Brygady Golani) i 19-letni kapral Lidor Makayes (dowódca logistyki w jednostce COGAT).

Po zakończeniu walk, wszystkich mieszkańców kibucu ewakuowano do Ejlatu, gdzie zakwaterowano ich w Hotelu Sport Club. Po pewnym część z nich wraz z zagranicznymi pracownikami powróciła do kibucu, aby opiekować się uprawami rolniczymi.

------------------------------------------

BITWA O WOJSKOWĄ BAZĘ RE'IM

W odległości 1,5 km na południowy zachód od kibucu Re'im znajduje się wojskowa baza Re'im, będąca główną siedzibą Dywizji Terytorialnej Gaza. Jest to stosunkowo nowoczesna, bo wybudowana w 2008 roku baza. Została ona wzniesiona kosztem ponad 100 mln szekli. Mieści się w niej dowództwo dywizji oraz siedziby batalionów szkoleniowych każdej z podległych brygad terytorialnych. Jest tu także siedziba 481 Batalionu Łączności Dywizji i Laboratorium Technologicznego Poszukiwań i Lokalizacji Tuneli. Jednostka ta powstała w 2016 roku Otrzymuje ona informacje wywiadowcze i specjalizuje się w wykrywaniu i niszczeniu podziemnych tuneli terrorystycznych. Dywizyjna Jednostka Logistyczna ma wielkość brygady, a w jej skład wchodzą jednostki utrzymania ruchu, zaopatrzenia, żandarmerii i patrolu drogowego. Jednostka ta odgrywa centralną rolę w zapewnieniu zaopatrzenia wszystkich brygad Dywizji Gazy.

Baza Re'im leży przy drodze nr 232, którą jadąc w kierunku południowo zachodnim dojeżdża się do przejścia granicznego Kerem Shalom, natomiast jadąc na północny wschód dojeżdża się do miasta Sderot. Przy bazie jest lądowisko helikopterów, a po południowej stronie umiejscowiono niewielki poligon do szkolenia żołnierzy. W odległości 6 km znajduje się granica Strefy Gazy.

W ataku terrorystycznym z dnia 7 października 2023 roku, w wojskowej bazie Re'im zginęło co najmniej 9 żołnierzy, jednak około 29 ciał pozostaje niezidentyfikowanych. Listy ofiar wciąż nie są kompletne, ponieważ ze względu na trwającą wojnę nie opublikowano oficjalnych raportów.

Gdy rankiem 7 października terroryści rozpoczęli masowy ostrzał rakietowy ze Strefy Gazy, wielu żołnierzy z bazy Re'im było na przepustkach z okazji świąt Sukkot. Wydaje się, że zlekceważono sam początek ataku, nie ogłaszając alarmu w bazie.

Tymczasem grupy szturmowe Hamasu w wielu miejscach przedarły się przez ogrodzenie graniczne Strefy Gazy. Około godz. 6:50 przed główną bramą wjazdową bazy Re'im pojawili się ciężko uzbrojeni terroryści na motorach i pojazdach terenowych z ciężkimi karabinami maszynowymi na dachu. Tak szybkie przybycie ich do bazy wskazuje na doskonałą orientację w terenie terrorystów. Posiadali oni dokładny plan działania, który przewidywał zniszczenie lokalnego dowództwa wojskowego. Przybyli terroryści obezwładnili zaskoczonych strażników i przedostali się do środka bazy. Żołnierze będący w budynku dowództwa dywizji, zamknęli żelazne drzwi wejściowe i zabarykadowali się w środku. Dzięki temu, przez cały atak dowództwo Dywizji Gazy przekazywało otrzymywane informacje do Dowództwa Południowego, wspierając koordynację działań ratowniczych w całym obszarze. W innych budynkach bazy wielu żołnierzy zostało całkowicie zaskoczonych we śnie. Hamas twierdzi, że niektórzy z nich zostali wzięci do niewoli i uprowadzeni do strefy. Ci, którzy pozostali na zewnątrz, kontynuowali walkę z terrorystami. Na zdjęciach opublikowanych przez Hamas widać płonące budynki i pojazdy opancerzone.

Jako pierwsi z odsieczą przybyli do bazy żołnierze z elitarnej jednostki sił specjalnych Sheldag, która specjalizuje się w operacjach wywiadu wojskowego na terytorium wroga. Zaatakowali oni terrorystów i w zaciętej walce zepchnęli ich do hali sportowej, gdzie ich uwięziono do czasu przybycia helikoptera szturmowego AH-64 "Apache", który ostrzelał budynek i zabił będących tam napastników. Walki w bazie trwały przez 13 godzin.

W walce zginął dowódca 481 Batalionu Łączności, 36-letni podpułkownik Sahar Zion Machaluf, który bez cienia strachu rzucił się na terrorystów i bronił swoich żołnierzy. Zginęli także: 41-letni starszy sierżant Salaman Eban Merei, 21-letni sierżant David Flores Gracia, 39-letni starszy sierżant sztabowy Ibrahim Kharuba, 19-letni kapral Benyamin Gabriel Jona i 18-letni kapral Ilay Azar. Z jednostki Shaldag zginęli 23-letni porucznik Rom Shlomi i 20-letni sierżant sztabowy Ohad Cohen, a z Brygady Spadochronowej zginął 20-letni sierżant sztabowy Josef Itamar-Bruchim.

------------------------------------------

KIBUC URIM

W odległości 7 km na południowy wschód od kibucu Re'im znajduje się kibuc Urim. Został on założony w 1946 roku, a w 2021 roku liczył 504 mieszkańców. Gospodarka opiera się głównie na rolnictwie - ziemniaki, marchew, rzodkiewka, pszenica, jęczmień, cebula, słoneczniki, orzeszki ziemne, kukurydza i winogrona. Jest tu także gospodarstwo mleczne oraz ferma drobiu pod produkcję jajek. Z przemysłu w osadzie jest zakład Noam Urim, który produkuje włókniny na potrzeby przemysłu odzieżowego w kraju i za granicą. W kibucu jest jadalnia, dom kultury, przychodnia zdrowia, boisko sportowe, basen pływacki oraz żłobek i przedszkole. W odległości 9 km na północny zachód przebiega granica Strefy Gazy, z tego powodu kibuc stanowi drugą linię obrony.

Na zachód od kibucu znajduje się Park Narodowy Eszkol, w którego centrum jest największe źródło w dorzeczu strumieni Besor i Gaza. Tutejsza woda wypływa z powierzchniowej warstwy wodonośnej, zasilanej zimowymi deszczami. Na północ od kibucu jest skrzyżowanie Urim dróg nr 241 i 234. Po drugiej stronie drogi nr 234 znajduje się wojskowa baza Urim, będąca siedzibą wywiadu wojskowego Dywizji Gazy.

W ataku terrorystycznym z dnia 7 października 2023 roku, w kibucu Urim zginął 1 zagraniczny pracownik oraz 1 izraelski żołnierz. Listy ofiar wciąż nie są kompletne, ponieważ ze względu na trwającą wojnę nie opublikowano oficjalnych raportów.

Rankiem 7 października terroryści rozpoczęli masowy ostrzał rakietowy ze Strefy Gazy, a oddział bezpieczeństwa zajął pozycje obronne wokół kibucu. Jakiś czas później do głównej bramy wjazdowej kibucu podjechał pojazd terenowy z uzbrojonymi terrorystami. Wzięli oni dwoje Izraelczyków jako zakładników. W pobliżu kibucu zamordowano tajlandzkiego pracownika Theerapong Klangsuwan.

W sąsiedniej wojskowej bazie Urim żołnierze byli zaniepokojeni odgłosem strzałów w pobliskim kibucu. Kilku żołnierzy bojowych z 414 Batalionu Wywiadu Bojowego "Nesher" zgłosiło się na ochotnika do zbadania sytuacji. Kiedy przybyli na miejsce wdali się w walkę i zabili czterech terrorystów. W walce zginęła 19-letnia kapral Adi Gruman. Zakładnicy zostali uwolnieni. Później ewakuowano mieszkańców kibucu ze względów bezpieczeństwa.

------------------------------------------

ATAK NA WOJSKOWĄ BAZĘ URIM

W odległości 1 km na północny wschód od kibucu Urim znajduje się wojskowa baza Urim. Są to właściwie dwie bazy. Północna to baza Urim. Jest to główna siedziba 414 Batalionu Wywiadu Bojowego "Nesher". Żołnierze tego batalionu stacjonują w większości pozycji zajmowanych przez Dywizję Gazy wokół Strefy Gazy. Ich zadaniem jest gromadzenie danych wywiadowczych, w celu określenia lokalizacji i zamierzeń przeciwnika, a następnie przekazywanie dowództwu dywizji i brygad danych operacyjnych i taktycznych.

Natomiast południowa baza to baza Urim SIGINT. Jest to siedziba Jednostki 8200 wywiadu wojskowego. Jednostka ta jest odpowiedzialna za zbieranie informacji wywiadowczych i deszyfrowanie kodów. Tutejsza baza jest najważniejszą instalacją radarową i nasłuchową służącą do gromadzenia danych wywiadowczych. Baza posiada zdolności monitorowania satelitów przekazujących międzynarodowe rozmowy telefoniczne, a nasłuchuje także komunikację morską w całym regionie. W bazie znajdują się liczne anteny satelitarne, przechwytujące rozmowy telefoniczne, e-maile i inną komunikację w dowolnym miejscu na Bliskim Wschodzie, w Europie, Afryce i Azji. Komputery będące w bazie wychwytują kluczowe słowa, a następnie zapisują interesujące rozmowy lub korespondencję. Wokół bazy jest wysokie ogrodzenie.

W ataku terrorystycznym z dnia 7 października 2023 roku, w bazie Urim zginęło 8 izraelskich żołnierzy. Listy ofiar wciąż nie są kompletne, ponieważ ze względu na trwającą wojnę nie opublikowano oficjalnych raportów.

Rankiem 7 października terroryści rozpoczęli masowy ostrzał rakietowy ze Strefy Gazy. Jakiś czas później do głównej bramy wjazdowej bazy Urim SIGINT podjechało kilka pojazdów terenowych z ciężko uzbrojonymi terrorystami. Wyraźnie widać precyzyjnie przygotowany plan ataku Hamasu, który zakładał uderzenie i zniszczenie najważniejszych obiektów łączności wojskowej w rejonie Strefy Gazy.

Pojawienie się terrorystów było całkowitym zaskoczeniem dla ochrony bazy. 36-letni Aharon Fresh wykazał wielką lojalność wobec innych członków personelu, ostrzegając ich przed zbliżającym się zagrożeniem. Sam zginął, ale dzięki jego ostrzeżeniu, wielu pozostałych żołnierzy ocalało. W bazie znajdowało się zaledwie 14 żołnierzy, z których niektórzy byli zaledwie od trzech miesięcy w wojsku. Oficerem dyżurnym bazy była 23-letnia porucznik Alina Pravosudova, która odważnie pokierowała obroną i zginęła w walce. Po jakimś czasie do walki włączyli się żołnierze bojowi z sąsiedniej bazy Urim, którym towarzyszył członek jednostki sił specjalnych Shaldag. Wspólnie oczyścili oni bazę z terrorystów, a następnie zabezpieczyli cały teren wokół. W walce zginęli: 19-letnia sierżant Lior Levy, 19-letnia kapral Danit Cohen, 19-letni kapral Itamar Ayish, 19-letnia kapral Shir Shlomo i 18-letnia kapral Ofir Davidyan. Podczas oczyszczania okolic bazy zginął żołnierz z 51 Batalionu z 1 Brygady "Golani", 20-letni kapral Tomer Nagar.

------------------------------------------

MOSZAW PATISH

W odległości około 1 km na wschód od wojskowej bazy Urim znajduje się moszaw Patish. Został on założony w 1950 roku, a w 2021 roku liczył 998 członków. Gospodarka opiera się na uprawach rolniczych, szklarniach, sadownictwie i dużym gospodarstwie mlecznym. W moszawie jest jadalnia, dom kultury, przychodnia zdrowia, boisko sportowe, oraz żłobek i przedszkole. W odległości 11 km na zachód przebiega granica Strefy Gazy, z tego powodu moszaw stanowi drugą linię obrony.

Gdy rankiem 7 października 2023 roku rozpoczął się atak terrorystyczny ze Strefy Gazy, oddział bezpieczeństwa zajął pozycje obronne w moszawie. Przebiegającą obok moszawu drogą nr 241 przejechały liczne pojazdy terenowe z terrorystami, jednak Patish nie został zaatakowany. Mieszkańców moszawu ewakuowano ze względów bezpieczeństwa.

------------------------------------------

MOSZAW MASLUL

W odległości 1 km na wschód od moszawu Patish znajduje się moszaw Maslul. Został on założony w 1950 roku, a w 2021 roku liczył 902 mieszkańców. Gospodarka opiera się na uprawach rolniczych, szklarniach i sadownictwie. Na zachód od osady jest elektrownia słoneczna Binh Sun, która generuje 8,9 MW energii elektrycznej. W moszawie jest jadalnia, dom kultury, boisko sportowe, oraz żłobek i przedszkole. W odległości 14 km na zachód przebiega granica Strefy Gazy, z tego powodu moszaw stanowi drugą linię obrony.

Gdy rankiem 7 października 2023 roku rozpoczął się atak terrorystyczny ze Strefy Gazy, oddział bezpieczeństwa zajął pozycje obronne w moszawie. Przebiegającą obok moszawu drogą nr 241 przejechały liczne pojazdy terenowe z terrorystami, jednak Maslul nie został zaatakowany. Później podczas oczyszczania terenu z terrorystów w walce zginął 21-letni sierżant sztabowy Alexander Masli z wojsk inżynieryjnych. Mieszkańców moszawu ewakuowano ze względów bezpieczeństwa.

------------------------------------------

MOSZAW RANEN

W odległości 1 km na północny wschód od moszawu Maslul znajduje się moszaw Ranen. Został on założony w 1950 roku, a w 2021 roku liczył 717 mieszkańców. Gospodarka opiera się na rolnictwie i szklarniach (warzywa, owoce i kwiaty). W moszawie jest jadalnia, dom kultury, synagoga, boisko sportowe, oraz żłobek i przedszkole. Po stronie północnej i wschodniej przebiega wadi strumienia Patish. Wzdłuż wschodniej granicy moszawu przebiega linia kolejowa. W odległości 16 km na zachód przebiega granica Strefy Gazy, z tego powodu moszaw stanowi drugą linię obrony.

Gdy rankiem 7 października 2023 roku rozpoczął się atak terrorystyczny ze Strefy Gazy, oddział bezpieczeństwa zajął pozycje obronne w moszawie. Ranen nie został zaatakowany. Mieszkańców moszawu ewakuowano ze względów bezpieczeństwa.

------------------------------------------

MOSZAW PEDUIM

W odległości 1 km na południowy wschód od moszawu Ranen znajduje się moszaw Peduim. Został on założony w 1950 roku, a w 2021 roku liczył 503 mieszkańców. Gospodarka opiera się na rolnictwie, sadownictwie i mleczarstwie. W moszawie jest jadalnia, dom kultury, boisko sportowe, oraz żłobek i przedszkole. Na południe od moszawu jest wioska edukacyjna Merhavim ze szkołą podstawową i średnią dla dzieci z okolicznych wiosek. Kawałek dalej jest elektrownia słoneczna. Wzdłuż wschodniej granicy moszawu przebiega linia kolejowa, a po stronie południowej przebiega droga nr 241. W odległości 17 km na zachód przebiega granica Strefy Gazy, z tego powodu moszaw stanowi drugą linię obrony.

Gdy rankiem 7 października 2023 roku rozpoczął się atak terrorystyczny ze Strefy Gazy, oddział bezpieczeństwa zajął pozycje obronne w moszawie. Przebiegającą obok moszawu drogą nr 241 przejechały liczne pojazdy terenowe z terrorystami, jednak Peduim nie został zaatakowany. Terroryści zamordowali jednak tajlandzkiego pracownika Jakkaphong Jantharasena. Mieszkańców moszawu ewakuowano ze względów bezpieczeństwa.

------------------------------------------

MASAKRA W MIEŚCIE OFAKIM

Bezpośrednio na południe od moszawu Peduim znajduje się miasto Ofakim. Zostało ono założone w 1955 roku, a w 2022 roku liczyło 34 666 mieszkańców. Ofakim powstało jako centrum gospodarcze, rzemieślnicze, usługowe i handlowe dla wszystkich pobliskich osad wiejskich. W północno wschodniej części znajduje się duża strefa przemysłowa z licznymi firmami. Obok strefy jest położona stacja kolejowa Ofakim. Otwarto ją w 2016 roku na linii łączącej Tel Awiw przez Aszkelon z Beer Szewą. Wzdłuż północnej granicy miasta przebiega droga nr 241, którą jadąc na zachód dojeżdża się w pobliże Strefy Gazy, a jadąc na zachód dojeżdża się do oddalonej o 2 km drogi ekspresowej nr 25 (na północ do miasta Netivot, a na południe do miasta Beer Szewa).

W odległości 20 km na zachód przebiega granica Strefy Gazy, z tego powodu miasto stanowi drugą linię obrony. Za miastem Ofakim rozciąga się pierścień dużych baz wojskowych. W odległości 3 km na północny wschód jest baza Amos Jarkoni, będąca siedzibą elitarnej 84 Brygady "Givati". W odległości 4 km na południowy wschód jest baza Sde Tejman, będąca siedzibą rezerwowej 10 Brygady Pancernej "Harel" i rezerwowego 7489 Batalionu Artylerii "Shaham". W odległości 3 km bardziej na południe jest położona duża baza sił powietrznych Hatzerim. Baza posiada lądowisko helikopterów, na którym stacjonuje 123 Eskadra z helikopterami transportowymi UH-60 Black Hawk "Janshuf" i S-70A-50 Black Hawk "Namer". Poza tym są trzy pasy startowe. Północny wykorzystuje zespół akrobatyczny sił powietrznych oraz 102 Eskadra szkoleniowa przy Akademii Lotniczej. Środkowy pas startowy wykorzystuje 69 Eskadra (ciężkie myśliwce F-15I "Ra'am"), a południowy pas wykorzystuje 107 Eskadra (myśliwce wielozdaniowe F-16I "Sufa").

Wszystko to razem pokazuje jak ważne strategicznie miejsce zajmuje miasto Ofakim. Hamas zdawał sobie sprawę, że przejęcie kontroli nad tym miastem może znacznie spowolnić izraelskie jednostki wojskowe zmierzające z odsieczą w rejon Strefy Gazy. Dlatego Ofakim stało się celem ataku.

W ataku terrorystycznym z dnia 7 października 2023 roku, w mieście Ofakim zamordowano 45 cywilów i 5 policjantów. Podczas oczyszczania miasta z terrorystów zginęło 2 izraelskich żołnierzy. Listy ofiar wciąż nie są kompletne, ponieważ ze względu na trwającą wojnę nie opublikowano oficjalnych raportów.

Rankiem 7 października terroryści rozpoczęli masowy ostrzał rakietowy ze Strefy Gazy. Jakiś czas później drogą nr 241 nadjechały z zachodu pojazdy terenowe z ciężko uzbrojonymi terrorystami, którzy zamierzali zająć miasto. Wjechali oni na ulice miasta, strzelając do napotkanych ludzi i przejeżdżających samochodów. Napastnicy napotkali jednak na opór ze strony policjantów, którzy zapobiegli większym zniszczeniom i stratom. W walce zginęli policjanci: 50-letni Avi Tsidon i 43-letni Icchak Bazuka-Shvili. Do policjantów dołączali także żołnierze będący na przepustce świątecznej w domu oraz cywile. 19-letni Jonatan Elazari był spadochroniarzem. Natychmiast po usłyszeniu odgłosu strzelaniny ruszył do walki. Początkowo nie miał broni, ale następnie spotkał ciężko rannego policjanta, od którego wziął karabin Micro-Tavor. Przez kilka godzin walczył z terrorystami. Wokół jego ciała znaleziono liczne łuski po pociskach, co świadczy o ciężkiej walce, jaką stoczył. 53-letni Mosze Ohayon i 23-letni Eliad Ohayon - ojciec i syn, którzy stanęli twarzą w twarz do walki z terrorystami, by bronić życie innych ludzi. Obaj zginęli w walce.

Zamordowani zostali: Rosa Jadgarov, Juri Jadgarov, Jiftach Jahnagilov, Maria Jahnagilov, Sergei Gredeskul, Victoria Gredeskul, Mosze Ben Porat, 65-letnia Anna Mishajev. 53-letni Avi Zakuto, 53-letni Icchak Balti, 52-letni Rabin Binyamin Rahamim, 45-letnia Edna Malkamo, 38-letni Andrei Jambaco, 35-letnia Fatma Alttalaqat, Tark Hativ, 30-letnia Israel Chana, 30-letni Refael Ariel Guri, 28-letni Ariel Bilya, 25-letni Aharon Haimov (ratownik medyczny pogotowia), 21-letni Nehorai Said i 21-letni Roeh-Haim Guri.

Gdy około godz. 10:00 terroryści zaczęli być wypierani z miasta, kilkoro z nich zajęło budynek mieszkalny, biorąc zakładników. Oblężenie tego domu trwało przez cały dzień. W tym czasie, będąca jedną z zakładników Rachel Adri rozmawiała i karmiła terrorystów, dzięki czemu ocaliła swoje życie. W międzyczasie do Ofakim dotarły posiłki policji z pobliskich miast Rahat i Beer Szewy. Policjanci przeprowadzili szturm, zdobywając dom i odbijając zakładników. W starciu zginęli policjanci: 43-letni Jajar Davidov, 26-letni Avi Buzaglo i 28-letni Michael Lizmi. Później podczas oczyszczania miasta z terrorystów zginął saper wojskowy 56-letni starszy sierżant Jigal Iluz.

Atak na miasto Ofakim był najdalszym zasięgiem terrorystów podczas wydarzeń 7 października.

--------------------------------------------------

    (X) Wstęp

    (1) Obszar północny

    (2) Obszar środkowy

    (3) Obszar południowy

--------------------------------------------------

- Opracowanie na podstawie Wikipedia, Arutz Scheva, IDF, Ynetnews, The Times of Israel.