------------ POSTRZYŻYNY ------------

Do 3 lat można chłopcu nie obcinać włosów.
    W rodzinach ortodoksyjnych Żydów, trzyletni chłopiec zaczyna się uczyć Tory, alfabetu hebrajskiego, błogosławieństwa jedzenia i krótkich modlitw. Ceremonia obcinania włosów odbywa się zwykle w synagodze i tam ma miejsce wypicie toastu kieliszkiem alkoholu. Włosy obcina się pozostawiając pejsy.
    Ojciec zaprasza przyjaciół, aby każdy z nich mógł obciąć pasmo włosów, a sam wkłada synowi jarmułkę, a także po raz pierwszy zakłada mu "cicit" (jidysz "cyces", czyli kaftanik zakończony sznureczkami, mały tallit). Dorośli używają szala modlitewnego "tallit (jidysz "tałes").

------------ ŚWIECA DLA CÓRKI ------------

Po ukończeniu 3 lat, dziewczynka staje w szabat przy matce i zapala swoją świecę w szabatowym lichtarzu. Przed zapaleniem matka pomaga jej w odmówieniu błogosławieństwa. W ten sposób do świateł szabatowych dodane jest jeszcze jedno światło.

------------ SZKOŁA ------------

Gdy dziecko po raz pierwszy idzie do szkoły, wydaje się uroczysty posiłek dla rodziny i przyjaciół. Podaje się chałę, rybę, jarzyny, mięso lub kurczaki, napoje alkoholowe, ciasta i deser.

------------ BAR MICWA ------------

Wyrażenie to oznacza "syn przykazania". Bar micwa to specjalna uroczystość obchodzona od XIV wieku, podczas której chłopiec żydowski staje się pełnoletni wobec prawa religijnego. Chłopców uznaje się za dorosłych pierwszego dnia po 13 urodzinach. Od tego momentu uznaje się ich za zdolnych do przestrzegania przykazań Prawa Mojżeszowego. Wchodząc w dorosłe życie przyjmują na siebie odpowiedzialność za swoje czyny przed Bogiem.
    Od tego dnia, mogą oni brać pełny udział w uroczystościach religijnych w synagodze.

W szabat rodzina i przyjaciele są zaproszeni do bożnicy, aby wziąść udział w ceremonii, podczas której chłopiec recytuje błogosławieństwo Tory. Chłopcu zakłada się "tefilin", czyli "filakteria" - są to małe, skórzane pudełeczka zawierające wersety Tory zapisane na pergaminie. Jedno jest przymocowywane do lewego ramienia, a drugie na czole. Ma ono oznaczać, że oddaje się na służbę Bożą - głową (rozumem), sercem (wolą) i ręką (czynem). Żydowski chłopiec zostaje wprowadzony w świat dorosłych przez nałożenie tałesu (talit) i odczytanie w synagodze przypadającego na ten dzień fragmentu Tory i haftary - fragmentu z ksiąg prorockich. Przy tej okazji otrzymuje od rabina w podarku Pismo Święte i modlitewnik.

Z okazji bar micwy urządza się przyjęcie kiduszowe w szabat lub w tydzień po uroczystościach. Często wydaje się je w salach restauracyjnych. Jeśli przyjmuje się rodzinę w domu, zwykle podaje się różnego rodzaju knysze i pierożki, słodycze, pierniki, ciasta, wino. Na dobry bufet składają się: wędzony łosoś, rolady z ryby w musztardowym sosie, sałatki i marynaty - pikle, sałatka ryżowa, zielona fasolka z migdałami, pieczona kiszka ze śliwkami, ciasto czekoladowe.

------------ BAT MICWA ------------

Uroczystość bat micwa jest odpowiednikiem bar micwy dla dziewczynki. Dziewczynki uznaje się za dorosłe po ukończeniu 12 roku życia. Ortodoksi nie obchodzą przy tej okazji żadnej uroczystości, natomiast Żydzi reformowani wprowadzili stosowną ceremonię, która właśnie nosi nazwę bat micwa. Dziewczynka dojrzewa i spadają na nią liczne obowiązki.
    W tym dniu, rodzice wystawiają w synagodze niewielki posiłek kiduszowy. Podaje się chałę, przystawki, rybę, sałaty, mięso lub kurczaki, deser i napoje.

Żydzi reformowani praktykują także ceremonię "konfirmacji" chłopców i dziewcząt w 16 roku życiu.