Samaria to wielki górzysty obszar położony na południe od Doliny Jezreel, zamknięty od wschodu przez rzekę Jordan, od południa przez Judeę i od zachodu przez Równinę Sharon.
    Wzgórza Samarii można podzielić na dwie równe części, wschodnią i zachodnią. W zachodniej części zauważymy wysoko wypiętrzony masyw centralny, w którym najsłynniejsze szczyty to Dżebel et-Tur (Góra Garizim, 881 metrów) i Dżebel Islamija (Góra Ebal, 941 metrów). Skały są tu twarde, a doliny głębokie. Terenów rolnych niewiele, źródeł wody mało. Dlatego jest tu bardzo mało osad ludzkich i w przeważającej części są to okolice puste i spalone przez słońce. Część wschodnia natomiast charakteryzuje się szerokimi dolinami. Wschodnie wzgórza Samarii również posiadają swój masyw centralny, który stromo opada do doliny ryftowej na wschodzie. Z powodu dużych nachyleń zbocz i nieurodzajnej gleby, ilość osad jest tutaj jeszcze mniejsza niż w części zachodniej. Klimat Samarii jest przyjaźniejszy niż klimat Judei.
    Największymi miastami Samarii są: Ariel, Jenin, Nablus (Shechem), Qalqilya i Tulkarm.

Rys historyczny:

Jako wynik I wojny światowej, w 1918 roku Samaria znalazła się w Brytyjskim Mandacia na Bliskim Wschodzie.
    W 1947 roku ONZ dokonała podziału terenu Samarii na dwa państwa: arabskie i żydowskie, które miały zostać utworzone w Palestynie. Jednak w wyniku wojny żydowsko-arabskiej w 1948 roku Samaria znalazła się pod okupacją jordańską. W 1950 roku Jordania dokonała aneksji Samarii. Decyzja Jordanii została uznana jedynie przez Wielką Brytanię i Pakistan.
    W 1967 roku Samarię zajęły wojska izraelskie. Obecnie ten teren jest powszechnie nazywany jako Zachodni Brzeg Jordanu. Część tych terenów znajduje się pod palestyńską administracją, w ramach Autonomii Palestyńskiej. Jednak Żydzi nazywają tą krainę jej poprawną historyczną i geograficzną nazwą, czyli: Samarię.

Rys turystyczny:

Na tereny Autonomii Palestyńskiej nigdy nie można wjeżdżać samochodem na izraelskich tablicach rejestracyjnych, nie wolno też mówić po hebrajsku lub wyrażać proizraelskie poglądy. Na każdym kroku lepiej podkreślać, że jest się turystą.

W odległosci około 15 kilometrów na północny-wschód od Nablusu, znajdują się ruiny starożytnego miasta Samarii, zburzonego przez Asyryjczyków. Obecnie są to ruiny położone obok miejscowości Asar Sabastija. Można tu zwiedzić ruiny fortyfikacji pałacu królewskiego (IX-VIII wiek p.n.e.) oraz ostrakony (IX wiek p.n.e.) z zapiskami w języku hebrajskim - jest to jeden z najstarszych pomników języka i pisma hebrajskiego.

--------------------------------------------------

Opracowano na podstawie "Explorer Izrael", "Pascal Izrael", "Winnica", "Świat Biblii", biuletynów Ambasady Izraela w Polsce, witryn internetowych rządu Izraela i innych opracowań dotyczących Państwa Izrael.

--------------------------------------------------