Mało zapisano na
temat życia Macedoniusza. Jako biskup Konstantynopola podczas
wczesnej części Pergameńskiego okresu Kościoła, był głęboko
zaangażowany w ostre kontrowersje swoich czasów, związane głównie
z naturą Ojca, Syna i Ducha Świętego. O naukach Ariusza wciąż
myślano z sympatią w wielu ośrodkach Cesarstwa Rzymskiego. Chociaż
jego doktryna skupiała się szczegółowiej na związku Syna z Ojcem,
Macedoniusz jest szczególnie znany ze swego sprzeciwu wobec
błędu na temat osobowości Ducha Świętego oraz jego konsubstancjonalności
i równości z Ojcem i z Synem.
Dlatego on jest historycznie
utożsamiany z istniejącym tu i ówdzie poglądem, który w zasadzie
trzymał się doktryny ariańskiej. Po jego śmierci, niektórzy
przeciwnicy nauk o trójcy głoszonych przez Atanazego zyskali
rozgłos jako "Macedonianie".
Poruszenie doktrynalne w Kościele w tym czasie
doprowadziło do powstania serii wyznań wiary znanych jako Kreda
Sirmiańskie. Pierwsze (351 rok) oraz drugie (357 rok), będące
otwarcie ariańskie w charakterze, spowodowały wiele obaw i wielu
miało odczucie, iż Kościół nigdy nie będzie zjednoczony poprzez
bezkompromisowe przyjęcie takiego kreda. W roku 358 miało miejsce
trzecie sirmiańskie kredo, które obszernie przedstawiało trójcę,
lecz niezupełne przekonanie o jego wartości doprowadziło rok
później do czwartego oświadczenia, stwierdzającego, że nasz
Pan jest podobny do Ojca, który go spłodził, lecz pozostawiało
wygodną lukę pozwalającą przetrwać przekonaniom ariańskim.
Zamieszanie doktrynalne spowodowało
w Kościele powstanie odłamów, niektóre z nich były nazwane "pół-arianami".
Chociaż kwestia konsubstancjalności Ducha Świętego nie wywołała
takiego kryzysu jak stosunek Syna do Ojca, to ci, którzy nie
zgadzali się z istnieniem "Boga Ducha Świętego" byli
otwarcie atakowani. Do około 380 roku herezja stała się przestępstwem
przeciwko państwu i pojawiły się edykty przeciw Macedonianom
oraz innym grupom ariańskim, zabraniające kultu heretyckiego.
Lecz niezwykły fakt przetrwania prawdy,
której nauczał Ariusz, a "herezjarcha" Macedoniusz
bronił i rozwijał, aż po dziś dzień, jest świadectwem ich statusu
jako Członków Gwiezdnych, nosicieli światła dla Kościoła Bożego.
- informacje zaczerpnięte z miesięcznika
religijnego "Teraźniejsza Prawda" nr 477.
|